ΤΙΤΛΟΣ

Ένας καθηγητής που προσπαθεί να διασώσει τον γάμο του μπλέκεται στα δίχτυα μιας ανισόρροπης γυναίκας. Ένας ήρεμος μεσήλικας που αγαπά τη σιωπή υποφέρει από τις μεγαφωνικές ριπές της συζύγου του, αλλά και από τον ανομολόγητο έρωτά του για μια νεαρή κοπέλα. Ένας μοναχικός τύπος αποφασίζει να "φιλοξενήσει" στο σπίτι του μερικές κούκλες, για να ανακαλύψει με αυτόν τον τρόπο τα ομοιώματα της ευτυχίας και του έρωτα. Ένας νεαρός βιώνει τα ευτράπελα της κηδείας της φίλης του και αντιλαμβάνεται την ετερότητα του πόνου. Μια εξομολόγηση που γίνεται σε λάθος χρόνο και χάνεται όπως η σκόνη στον άνεμο.

Οι ήρωες που κατοικούν σε αυτό το βιβλίο έρχονται αντιμέτωποι με τις ήττες τους και συγκατανεύουν παθητικά στη θλίψη, κρυφοκοιτάζοντας τις στατικές εικόνες των ειδώλων τους, τα σύμβολα της αδυναμίας τους.