ΤΙΤΛΟΣ

Με φόντο την αυξανόμενη εθνικιστική βία που σημάδεψε την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα, το βιβλίο αμφισβητεί τις καθιερωμένες αναλύσεις για τη συγκρότηση του έθνους, μελετώντας την ονειρική επιρροή στη σύγχρονη κοινωνική φαντασία. Ο συγγραφέας, ακολουθώντας και επεκτείνοντας το στοχασμό του Κορνήλιου Καστοριάδη, υποστηρίζει ότι η εθνική φαντασίωση βρίσκεται στον πυρήνα του Διαφωτισμού, ενσαρκώνοντας το ουσιαστικό παράδοξό του: συγκεραίνει την ανθρωπολογική οικουμενικότητα με την υπεροχή του εθνικού ιδεώδους. Σημαντικό στοιχείο της λειτουργίας του παραδόξου αυτού -και θεμελιακό στοιχείο της αμφισημίας του- είναι η Ελλάδα, το οικουμενικό άλλοθι και η πολιτισμική προϋπόθεση πίσω από την εθνοπολιτισμική συγκρότηση ολόκληρης της αποικιοκρατικής Ευρώπης. Αν το έθνος αποτελεί ονειρική κατάσταση, είναι μάταιο να προσπαθούμε να το ερμηνεύσουμε· μπορούμε μόνο να κρίνουμε την πορεία του. Ο συγγραφέας καταγράφει την πορεία της εθνικής συγκρότησης, ξεδιπλώνοντας τις πιο σκοτεινές πτυχές της ιστορίας του ελληνικού έθνους.