ΒιβλίοΕπί ξυρού ακμής
Ένας "κομμένος" αντάρτης του ΔΣΕ στα βουνά της Ρούμελης
Ένας "κομμένος" αντάρτης του ΔΣΕ στα βουνά της Ρούμελης
Βασίλης Αποστολόπουλος
Ευθύνη Σειράς: Στρατής Μπουρνάζος
Αθήνα
Βιβλιόραμα
Αριθμός Έκδοσης: 1
2009
σ. 206
Σχήμα: 20χ11
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-8087-83-5
Μαρτυρίες· Περίοδος Β΄ 1
Σημειώσεις: Εισαγωγή: Σπύρος Ι. Ασδραχάς. Περιλαμβάνεται το κείμενο του Άγγελου Ελεφάντη: "Έναν αξιοπρεπή θάνατο· τίποτε άλλο" που πρωτοδημοσιεύτηκε στον "Δεκαπενθήμερο Πολίτη" (τχ. 20, 5.4.1996) και αναφέρεται στο πρώτο βιβλίο του Βασίλη Αποστολόπουλου "Το χρονικό μιας εποποιίας: Ο ΔΣΕ στη Ρούμελη".
Κυκλοφορεί
Τιμή: 12.72€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 08-07-2009)
Περίληψη:
Ο χώρος, αλλιώς το δύσβατο βουνό, δαμασμένο ωστόσο οικιστικά και συγκοινωνιακά από παλιούς χρόνους, με τους κινδύνους του και τις σαγήνες αλλά και με τα καταφύγιά του και το οργανωμένο τοπικό σύστημα πληροφοριοδότησης πέτρα και δάσος, βράχοι και πλάκες, σάρες, αλλά και διάσελα, σπίτια πέτρινα και καλύβια, κήποι πεζούλες και λογγές. Οι άνθρωποι, ντόπιοι, άντρες και γυναίκες, οπλισμένοι και άοπλοι, κουρασμένοι και συνήθως πεινασμένοι, βαλλόμενοι και βάλλοντες, άνθρωποι της ορεινής οικονομίας, διαστρωματωμένοι πνευματικά και κοινωνικά, ο αφηγητής δάσκαλος, δηλαδή διανοούμενος.
Σ' αυτόν το χώρο πεζοδρομεί ο Βασίλης Αποστολόπουλος από τις 6 Ιουνίου 1949 ως τη στιγμή της σύλληψής του, στις 3 του Νοέμβρη του ίδιου χρόνου: μοναχός από την ώρα που αποκόβεται από το σώμα του, με λιγοστούς συντρόφους, ή και πάλι μόνος κατόπιν πεζοδρομεί "λουφάζοντας", ανιχνεύοντας, καταστρώνοντας σχέδια διαφυγής και εντυπώνοντας στο νου και στην ψυχή του χρώματα, δροσιές, ζέστες και πάθη του σώματος. Γιατί το σώμα ως έμπνοο και σκεπτόμενο όργανο είναι ο πρωταγωνιστής της αφήγησής του.
(από την εισαγωγή του Σπύρου Ι. Ασδραχά)
Ο χώρος, αλλιώς το δύσβατο βουνό, δαμασμένο ωστόσο οικιστικά και συγκοινωνιακά από παλιούς χρόνους, με τους κινδύνους του και τις σαγήνες αλλά και με τα καταφύγιά του και το οργανωμένο τοπικό σύστημα πληροφοριοδότησης πέτρα και δάσος, βράχοι και πλάκες, σάρες, αλλά και διάσελα, σπίτια πέτρινα και καλύβια, κήποι πεζούλες και λογγές. Οι άνθρωποι, ντόπιοι, άντρες και γυναίκες, οπλισμένοι και άοπλοι, κουρασμένοι και συνήθως πεινασμένοι, βαλλόμενοι και βάλλοντες, άνθρωποι της ορεινής οικονομίας, διαστρωματωμένοι πνευματικά και κοινωνικά, ο αφηγητής δάσκαλος, δηλαδή διανοούμενος.
Σ' αυτόν το χώρο πεζοδρομεί ο Βασίλης Αποστολόπουλος από τις 6 Ιουνίου 1949 ως τη στιγμή της σύλληψής του, στις 3 του Νοέμβρη του ίδιου χρόνου: μοναχός από την ώρα που αποκόβεται από το σώμα του, με λιγοστούς συντρόφους, ή και πάλι μόνος κατόπιν πεζοδρομεί "λουφάζοντας", ανιχνεύοντας, καταστρώνοντας σχέδια διαφυγής και εντυπώνοντας στο νου και στην ψυχή του χρώματα, δροσιές, ζέστες και πάθη του σώματος. Γιατί το σώμα ως έμπνοο και σκεπτόμενο όργανο είναι ο πρωταγωνιστής της αφήγησής του.
(από την εισαγωγή του Σπύρου Ι. Ασδραχά)
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
| Διονύσης Ν. Μουσμούτης | Επί ξυρού ακμής. Ένας «κομμένος» αντάρτης του ΔΣΕ στα βουνά της Ρούμελης | Περιοδικό "Ιστορία" | 499 | Ιανουάριος 2010 |
| Ελισάβετ Κοτζιά | Εμφύλιον άγος | "Η Καθημερινή"/ "Τέχνες και Γράμματα" | 25/10/2009 | |
| Βαγγέλης Χατζηβασιλείου | Πορεία απόγνωσης στο πουθενά | "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία"/ Ένθετο "7: Τέχνες και Ζωή" | 404 | 15/8/2009 |
| Στάθης Παυλόπουλος | Μαρτυρίες για τις «Μαρτυρίες» | "Η Εποχή" | 28/6/2009 | |
| Μικέλα Χαρτουλάρη | Η δύναμη της μαρτυρίας | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 13/6/2009 | |
| Σπύρος Ι. Ασδραχάς | Επί ξυρού ακμής | "Η Εποχή" | 24/5/2009 |
