ΤΙΤΛΟΣ

Το βιβλίο αυτό στηρίζεται σε ένα εκτενές αφηγηματικό κείμενο του Κύπριου στρατιώτη Γεώργιου Πέτρου, από το Κελλάκι Λεμεσού, σκαπανέα στο βρετανικό στρατό κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το οποίο περιγράφει τις περιπέτειές του στην Ελλάδα το 1941-1942. Συμπεριλαμβάνει παράλληλα τα αποτελέσματα της έρευνας που έγινε σε Κύπρο, Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική σχετικά με τα γεγονότα της εποχής.

Ο αριθμός των Κυπρίων που κατατάχθηκαν στους συμμαχικούς στρατούς και πολέμησαν τον φασισμό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είναι σημαντικός. Η πλειοψηφία κατατάχθηκε σε μονάδες του βρετανικού στρατού, από τους οποίους πολλοί πιάστηκαν αιχμάλωτοι στην κατοχική Ελλάδα το 1941. Κατά την περίοδο εκείνη πολλές οικογένειες στην Ελλάδα πρόσφεραν άσυλο για πολλούς μήνες σε στρατιώτες των συμμαχικών χωρών.

Πρόκειται, ουσιαστικά, όχι απλώς για την περίοδο της "προεαμικής αντίστασης", αλλά για μια πρώιμη συλλογική εκδήλωση που δεν έχει καμιά σχέση -αν και τα πρόσωπα είναι τα ίδια- με όσα ακολούθησαν, δηλαδή την αντίσταση των "οργανωμένων" και το ότι οι "Άγγλοι" θα μετατρέπονταν, για ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, από συμμάχους για τους οποίους άξιζε να διακινδυνεύσει κανείς τα πάντα, κατά το 1941-1942, στους εν όπλοις αντιπάλους του 1944-1949, όπως και τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ στην Κύπρο, το 1955-1959. Από την άλλη, για τις περισσότερες οικογένειες που φιλοξένησαν βρετανούς στρατιώτες στην κατοχή και ανεξάρτητα από την όποια υλική αμοιβή ή ηθική αναγνώριση και τιμές έλαβαν μεταπολεμικά, η εμπλοκή τους αφορούσε πρωτίστως την ανθρώπινη διάσταση.

Στη διαμόρφωση του παρόντος έργου έχουν επίσης συμβάλλει και οι αφηγήσεις, για ανάλογες εμπειρίες τους που έζησαν ως αιχμάλωτοι, δραπετών και φυγάδων στην κατοχική Ελλάδα, καθώς και σημαντικός αριθμός συνεντεύξεων από δεκάδες επιζώντες Κύπριους εθελοντές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου από όλη την Κύπρο.