ΤΙΤΛΟΣ

Pulitzer Prize - Fiction 2009

Άλλοτε αμείλικτη και άλλοτε οπλισμένη με αστείρευτη υπομονή, άλλοτε ευαίσθητη και άλλοτε παγιδευμένη στην πιο θλιβερή απουσία συναισθημάτων, η Όλιβ Κίτεριτζ, συνταξιούχος δασκάλα, κλαίει και οδύρεται για τις κοσμοϊστορικές αλλαγές στην ιδιαίτερη πατρίδα της, τη μικρή πόλη Κρόσμπι του Μέιν, και τον κόσμο ολόκληρο, αλλά αδυνατεί να διακρίνει τις μικρές ή μεγαλύτερες αλλαγές με τις οποίες ο χρόνος σημαδεύει τους ανθρώπους που ζουν πλάι της: μια πιανίστα του τοπικού μπαρ, που την στοιχειώνει το φάντασμα ενός παλιού έρωτα, έναν παλιό μαθητή της αποφασισμένο να βάλει τέλος στη ζωή του, ακόμη και τον ίδιο της τον γιο, μεσήλικα πια, που τυραννιέται από τις εκρήξεις υπερευαισθησίας της, και τον άντρα της, τον Χένρι, που αντιμετωπίζει την πολύχρονη συμβίωσή τους σαν ευχή και κατάρα μαζί.

Καθώς οι συντοπίτες της αντιπαλεύουν με τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους, άλλοτε ασήμαντα και άλλοτε τρομερά και αξεπέραστα, η Όλιβ μαθαίνει να κατανοεί τον εαυτό της και την ίδια της τη ζωή μέσα από τα δικά τους μάτια. Μια διαδικασία που καταντά πολλές φορές οδυνηρή μες στην αδυσώπητη αλήθεια της. Ο "Κόσμος της κυρίας Όλιβ" καταδύεται ως τα τρίσβαθα της ανθρώπινης ψυχής, εκεί όπου οι συγκρούσεις, οι ανέλπιστες χαρές και οι αβάσταχτες λύπες εξυφαίνουν τον πολύχρωμο καμβά της ζωής μας.

Ακολουθώντας τα χνάρια των μεγάλων κλασικών και με ασυνήθιστη δύναμη, ανθρωπιά και μια γερή δόση χιούμορ, η καταξιωμένη Αμερικανίδα συγγραφέας Elizabeth Strout συνθέτει μια ολοζώντανη τοιχογραφία των καιρών μας.