ΤΙΤΛΟΣ

Ο συγγραφέας ύστερα από πολλή μελέτη της ομηρικής Οδύσσειας και του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, ήρθε αντιμέτωπος με τον Ποσειδώνα, δηλαδή τον Μεγάλο Ωκεανό, που συμβολίζει την απέραντη αλήθεια της δημιουργίας και συγχρόνως τη συγκλονιστική άγνοια του ανθρώπινου νου. Αδυνατώντας όμως να εισχωρήσει, όσο επιθυμούσε, στο άδυτο της αρχαίας γνώσης, κατασκεύασε τον οδοιπόρο, ο οποίος, κινούμενος πέρα από τις νοητικές δυνατότητές του, κατόρθωσε να βαδίσει εκείνους τους συναισθηματικούς δρόμους που οδηγούσαν στον ήρωα των ονείρων του, τον Αλκμεωνίδη Αλκιβιάδη.
Αυτόν τον προικισμένο Αθηναίο του Χρυσού Αιώνα, συγγενή του μεγάλου Περικλή, φιλόσοφο, πολιτικό και στρατηγό που κυριαρχούσε πάντοτε στα πεδία των μαχών ή στις ναυτικές συγκρούσεις. Τον ανδρείο πολεμιστή, τον αγαπημένο των δημοκρατικών πολιτών, που λάτρευαν τη ρητορική ικανότητα και την ακαταμάχητη γοητεία του. Τον μαθητή συνακόλουθο του μεγάλου Σωκράτη, του αιώνιου φάρου της σκοτεινής θάλασσας.