ΒιβλίοΕθνική ομοψυχία και πολιτική ομοφωνία
Η ατροφία της ελληνοκυπριακής κοινωνίας των πολιτών στις απαρχές του 21ου αιώνα
Η ατροφία της ελληνοκυπριακής κοινωνίας των πολιτών στις απαρχές του 21ου αιώνα
Καίσαρ Β. Μαυράτσας
Ευθύνη Σειράς: Παντελής Ε. Λέκκας
Αθήνα
Κατάρτι
2003
σ. 250
Σχήμα: 23χ15
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-87474-4-9
Κοινωνικές Επιστήμες
Περιέχει Βιβλιογραφία
Κυκλοφορεί
Τιμή: 18.35€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 10-06-2011)
Περίληψη:
Όλα τα ελληνοκυπριακά κόμματα ισχυρίζονται ότι βασική τους προτεραιότητα είναι η επίλυση του κυπριακού -του "εθνικού προβλήματος", όπως συνήθως αποκαλείται. Θα περίμενε λοιπόν κανείς πως οι πολιτικές συμμαχίες θα βασίζονταν πρωτίστως σε συγκλίσεις επί συγκεκριμένων επιλογών στους χειρισμούς του κυπριακού ζητήματος. Η προσεκτική όμως παρατήρηση των τεκταινομένων στην ελληνοκυπριακή πολιτική σκηνή αποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Το παράδοξο αυτό φαινόμενο είναι το αντικείμενο πραγμάτευσης του παρόντος τόμου. Ο συγγραφέας μας εισάγει σε μια λεπτομερή περιήγηση της ελληνοκυπριακής κοινωνίας και πολιτικής, προσπαθώντας να την κατανοήσει με τα εννοιολογικά εργαλεία του κοινωνιολόγου. Βασική του θέση είναι ότι η εθνικιστική ρητορεία της ελληνοκυπριακής ζωής υποκρύπτει μια πολύ πιο ρευστή, ασαφή και αντιφατική καθημερινότητα, που έχει να κάνει με τα προβλήματα κρυστάλλωσης της ελληνοκυπριακής ταυτότητας. Η ρητορεία όμως επισκιάζει αυτήν την πραγματικότητα κι εντέλει αποδεικνύεται ο κοινός τόπος επί του οποίου οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου κατορθώνουν να συντηρούν παραδοσιακές μορφές σχέσης και συναλλαγής με την κοινωνία, στο πλαίσιο ενός ιδιόμορφου ελληνοκυπριακού, "πελατειακού κορπορατισμού".
Όλα τα ελληνοκυπριακά κόμματα ισχυρίζονται ότι βασική τους προτεραιότητα είναι η επίλυση του κυπριακού -του "εθνικού προβλήματος", όπως συνήθως αποκαλείται. Θα περίμενε λοιπόν κανείς πως οι πολιτικές συμμαχίες θα βασίζονταν πρωτίστως σε συγκλίσεις επί συγκεκριμένων επιλογών στους χειρισμούς του κυπριακού ζητήματος. Η προσεκτική όμως παρατήρηση των τεκταινομένων στην ελληνοκυπριακή πολιτική σκηνή αποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Το παράδοξο αυτό φαινόμενο είναι το αντικείμενο πραγμάτευσης του παρόντος τόμου. Ο συγγραφέας μας εισάγει σε μια λεπτομερή περιήγηση της ελληνοκυπριακής κοινωνίας και πολιτικής, προσπαθώντας να την κατανοήσει με τα εννοιολογικά εργαλεία του κοινωνιολόγου. Βασική του θέση είναι ότι η εθνικιστική ρητορεία της ελληνοκυπριακής ζωής υποκρύπτει μια πολύ πιο ρευστή, ασαφή και αντιφατική καθημερινότητα, που έχει να κάνει με τα προβλήματα κρυστάλλωσης της ελληνοκυπριακής ταυτότητας. Η ρητορεία όμως επισκιάζει αυτήν την πραγματικότητα κι εντέλει αποδεικνύεται ο κοινός τόπος επί του οποίου οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου κατορθώνουν να συντηρούν παραδοσιακές μορφές σχέσης και συναλλαγής με την κοινωνία, στο πλαίσιο ενός ιδιόμορφου ελληνοκυπριακού, "πελατειακού κορπορατισμού".
