Βιβλίο
Για μια ρεαλιστική ουτοπία
Πρακτικά της διάσκεψης "Προς ένα ευρωπαϊκό κίνημα": Αθήνα 3, 4, 5 Μαΐου 2001

Επιμέλεια: Νίκος Παναγιωτόπουλος
Μετάφραση: Καίτη Διαμαντάκου
Ευθύνη Υποσειράς: Νίκος Παναγιωτόπουλος
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2003
σ. 550
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-0773-3
Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες
Ονομασία Υποσειράς: Λόγοι Δράσεις / Παρεμβάσεις
Σημειώσεις: Εισηγητές: Μπουρντιέ, Πιέρ - Πολυζωγόπουλος, Χρήστος - Ντάσης, Γιώργος - Κουπέ, Αννίκ - Καλύβης, Αλέκος κ.ά.
Περιέχει Βιβλιογραφία
Έχει αποσυρθεί από την κυκλοφορία
Τιμή: 27.65€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 14-10-2009)
Περίληψη:

Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει τα πρακτικά της διάσκεψης με θέμα «Προς ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα», που συνδιοργάνωσαν η ΓΣΕΕ, Τα Νέα, και ο Όμιλος Λόγοι Δράσης. Με βασικό προσκεκλημένο τον Πιέρ Μπουρντιέ, μια από τις πιο έγκυρες μορφές κριτικής σκέψης, έναν από τους πιο πολυμεταφρασμένους επιστήμονες στον κόσμο, την τελευταία μορφή μεγάλου διανοούμενου του 20ού αιώνα, όπως τον χαρακτήρισε η Le Monde, οι εργασίες της διάσκεψης είχαν ως στόχο να συζητηθούν οι προτάσεις του αναφορικά με τους όρους και τα μέσα για την υλοποίηση μιας πραγματικά κοινωνικής Ευρώπης. Συνδικαλιστές, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι κοινωνικών κινημάτων συζήτησαν μαζί του τα μέτρα-προτάσεις που υπέβαλε προς επεξεργασία ώστε να διευκολυνθεί η συλλογική συζήτηση σχετικά με την οικοδόμηση της Ευρώπης στον κοινωνικό τομέα.
Ποιες είναι οι κοινωνικές δυνάμεις που υπηρετούν το στόχο της κοινωνικής επινόησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Ποιες είναι οι νέες μορφές αντίστασης στην επιβολή της πολιτικο-οικονομικής κυριαρχίας νεοφιλελεύθερης προοπτικής, δηλαδή αυτής που κατέληξε να αναδιαμορφώσει τις κοινωνικές σχέσεις με βασικό υπόδειγμα την απόσυρση του κράτους, την εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών και τη γενίκευση της κοινωνικής ανασφάλειας; Ποιοι κοινωνικοί πρωταγωνιστές θα μπορέσουν να συγκροτήσουν ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα, ικανό να αντισταθεί στους μηχανισμούς μετατροπής της οικονομίας σε κοινωνική τεχνική κυριαρχίας; Ποια είναι τα εμπόδια που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο εγχείρημα; Πώς εξειδικεύονται τα εμπόδια αυτά σε χώρες όπως η Ελλάδα και πώς η εθνική μας εμπειρία μπορεί να συμβάλει στην επεξεργασία των λύσεων που απαιτούνται;
Οι απαντήσεις που επιχείρησαν να δώσουν οι σύνδεσμοι στα ερωτήματα αυτά αποτελούν ουσιαστική συμβολή στο να λυθεί το πρόβλημα της απουσίας ενός ενοποιητικού και διαρθρωτικού στόχου στις διαδικασίες και τους μηχανισμούς κοινωνικής οικοδόμησης της Ευρώπης.