ΤΙΤΛΟΣ

Αφετηρία του βιβλίου είναι η Ναυμαχία του Ναυαρίνου όχι μόνο ως μεγάλη στρατιωτική επιτυχία ή ως η πρώτη «ανθρωπιστική παρέμβαση» στην ιστορία (μια θεωρία την οποία δεν αποδέχεται ο συγγραφέας) αλλά και ως θαυμαστό παράδειγμα αρμονικής συνεργασίας των τριών Μεγάλων Δυνάμεων – της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Γαλλίας. Ο λόρδος Ντέιβιντ Όουεν επισκέπτεται πολύ τακτικά την Ελλάδα και καθώς παρακολουθεί τις επετειακές εορταστικές εκδηλώσεις στον όρμο του Ναβαρίνου, συχνά αναρωτιέται αν και στον σημερινό κόσμο μπορεί να υπάρξουν ανάλογα επιτυχημένα παραδείγματα διεθνούς συνεργασίας –και όχι μόνο στο επίπεδο των οικονομικών κυρώσεων που τιμωρούν τους λαούς και όχι τους παραβάτες του διεθνούς δικαίου. Στο βιβλίο παρουσιάζονται με κριτικό βλέμμα οι σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία στη διάρκεια περίπου δύο αιώνων, συμπεριλαμβάνοντας την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης και του Ψυχρού Πολέμου. Ο Κάνινγκ, ο Κόδρινγκτον, ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ, ο Μάρσαλ, η Θάτσερ, ο Γκορμπατσόφ, ο Πούτιν, ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν είναι μερικοί μόνο από τους ηγέτες που περνούν από τις σελίδες του βιβλίου. Η κλασική παιδεία του Όουεν, η ανθρωπιστική οπτική του, η αγάπη του για την Ελλάδα, η από πρώτο χέρι γνωριμία του με πολιτικούς παγκόσμιου βεληνεκούς, η ζωηρή επιθυμία του για περιορισμό των πυρηνικών όπλων καθιστούν το νέο του βιβλίο ένα συναρπαστικό και διαφωτιστικό ανάγνωσμα.