ΤΙΤΛΟΣ

"Σκόρπια και άτακτα. Όσο τα τακτοποιείς, τόσο αυτά ατίθασα ξεφεύγουν, όσο πας να τα μαζέψεις, τόσο αυτά σκορπίζουν. 29 διηγήματα, 29 εικόνες ανθρώπων με το αποτύπωμα πάνω τους μιας κοινωνικής αδικίας, μιας αστοχίας δικής τους ή μιας άτυχης στιγμής. Άλλοι με τη διάθεση να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, άλλοι απλώς παραιτημένοι από τον αγώνα της ζωής. Μια πινακοθήκη ανθρώπων που πολύ θα ήθελαν να ήταν αλλιώς τα γυρίσματα της μοίρας. Αλλά δεν τους ρώτησε κανείς. Εδώ θα τους δούμε σε διπλανές σελίδες να συντροφεύουν τις τύχες τους. Και είναι η τέχνη της γραφής που τους κάνει απολύτως συμπαθείς, άλλους με την αφέλειά τους, άλλους με την τραγικότητά τους, την τοποθέτησή τους στο περιθώριο μιας ζωής που τους αρνείται το αυτονόητο δικαίωμα της πληρότητας. Γιατί το κοινό σημείο συνάντησης όλων αυτών των ανθρώπινων τύπων είναι μια έλλειψη, ίσως ελάχιστη αλλά καθοριστική. Αυτή η έλλειψη αποτελεί και τον πυρήνα της κάθε ιστορίας και ξετυλίγει το νήμα της συναρπαστικής αφήγησης."