Array
(
[0] => Array
(
[type] => Συγγραφέας
[books] => Array
(
[0] => Array
(
[title_id] => 285782
[title] => Αλίφειρα
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Ελληνικό Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Στην Αλίφειρα, μια ερειπωμένη πολίχνη της δυτικής Αρκαδίας, μια μυστηριώδης δύναμη έχει καθηλώσει τους ελάχιστους κατοίκους. Η άφιξη δύο επισκεπτών, ενός νεαρού αρχαιολόγου και μας εκκεντρικής και άδηλων προθέσεων νεαρής, εκλαμβάνεται ως κοσμοϊστορικό γεγονός. Η πραγματικότητα παραμερίζεται. Ανοίγουν οι κρουνοί της φαντασίας, των φαντασιώσεων και του ονείρου, που αποτελούν τα υλικά με τα οποία θα αναγερθεί πάνω στην άμμο το νέο μεγαλοπρεπές κτίσμα της Αλίφειρας.
_______
Η «Αλίφειρα» είναι ένα πλάσμα της μνήμης, μια αναφορά σε μια δεκαετία περασμένη, μακρινή. Σε μια πραγματικότητα που έχει αλλάξει. Αυτή είναι η μία όψη, η νεορεαλιστική, που επιστρέφει μέσα από ένα θεατρικό παιχνίδι ειρωνικό. Αλλά υπάρχει και η άλλη όψη, η αλληγορική, η βαθιά υπαρξιακή, που βάζει τον αναγνώστη ενώπιον ενός δύσκολου διλήμματος: η φαντασίωση, οι αντιθέσεις και η αμφιθυμία ανήκουν πράγματι στο παρελθόν ή η «Αλίφειρα» είναι ο εφιάλτης της ιστορίας που επαναλαμβάνεται χωρίς τέλος;
Χ. Γ. Λάζος
[contents] =>
[notes] => Επίμετρο: Χ. Γ. Λάζος
[lang_code] => el
[seo_url] => αλιφειρα-565341
[deleted] => 0
[category_id] => 3
[publisher_id] => 7585
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1706565600
[first_publish_date] => 1706565600
[future_publish_date] => -2147483648
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_285782/285782.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/29/b285782.jpg
[isbn] => 978-960-637-098-4
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 88
[weight] => 0
[dimensions] => 19x15
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] => 37
[original_lang] => 37
[translated_from] => 0
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] => 0
[age_to] => 0
[price] => 9.54
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1707801509
)
[1] => Array
(
[title_id] => 272323
[title] => Ερμιόνη
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Ελληνικό Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το έργο παρίσταται τη θεατρική σεζόν 2022-2023 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
«Έπειτα από δέκα χρόνια σιωπής, μετά την Άλκηστις και όνειρα γλυκά, καταφεύγω και πάλι στο θησαυροφυλάκιο της μυθολογίας με την Ερμιόνη. Αυτή τη φορά, ανέσυρα από τα βάθη του θησαυρού το πρόσωπο του Μενελάου, με σκοπό να διασκεδάσω και να παίξω μαζί του. Στο παιχνίδι εμπλέκω την κόρη του Ερμιόνη, την ανιψιά του Χρυσόθεμι και την παλαιά έμπιστη του παλατιού της Σπάρτης, Κλεόνη. Όπως στην εκδοχή του Ευριπίδη η Ελένη δεν απήχθη από τον Πάρι και δεν πάτησε ποτέ στα χώματα της Τροίας, ενώ τα στρατεύματα των Αχαιών πολιορκούσαν μια Τροία χωρίς Ελένη, στην παρούσα εκδοχή της Ερμιόνης, ο Μενέλαος δεν πάτησε ποτέ τα χώματα της Τροίας, αφήνοντας τον υπόλοιπο στρατό να πολιορκεί την Τροία και να αιματοκυλιέται. Ο ίδιος, λάθρα, καταφεύγει στην Ίμβρο όπου διάγει ηδονόσπαρτον βίον. Μετά το τέλος του Τρωικού Πολέμου, η επιστροφή του στη Σπάρτη προκαλεί μια σειρά από εκπλήξεις, ανατροπές, αποκρύψεις και αποκαλύψεις. Σε αυτό το παιχνίδι όπου οι ήρωες αναζητούν εναγωνίως μια νέα ταυτότητα, συμμετέχουν και τα άλλα πρόσωπα και κυρίως η Ερμιόνη, η οποία εμπλέκεται άθελά της στο απαγορευμένο παιχνίδι του έρωτα και της τύχης. Ο Μενέλαος γίνεται Τάκης, η Ερμιόνη και η Χρυσόθεμις ικανοποιούν τις πρόσκαιρες αναζητήσεις και επιθυμίες τους σε παραλιακά μπαρ. Την τετράδα των ηρώων συμπληρώνει η Κλεόνη που έχει ξεκινήσει ως τροφός και παιδαγωγός της Ωραίας Ελένης και της Ερμιόνης, συντηρητική και δαιμόνια ταυτόχρονα, ιδιοτελής και ανιδιοτελής, και κατευθύνει και σκηνοθετεί τη ζωή των κυριών της. Μια διαχρονική ματιά στον μύθο της συνέχειας του ελληνισμού». (Ανδρέας Στάικος)
[contents] =>
[notes] => Εισαγωγή: Χρήστος Λάζος, Εμμανουέλα Κοντογιώργου
[lang_code] => el
[seo_url] => ερμιονη-538423
[deleted] => 0
[category_id] => 3
[publisher_id] => 7585
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1667167200
[first_publish_date] => 1667167200
[future_publish_date] => -2147483648
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_272323/272323.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/28/b272323.jpg
[isbn] => 978-960-637-076-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 96
[weight] => 0
[dimensions] => 19x15
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] => 37
[original_lang] => 37
[translated_from] => 0
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] => 0
[age_to] => 0
[price] => 9.54
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1668036151
)
[2] => Array
(
[title_id] => 237023
[title] => Αναλόγιο: Δραματική και σκηνική γραφή στην Ελλάδα 2005-2017
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Η έκδοση αυτή (που κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα) καταδεικνύει με εύγλωττο και παραστατικό τρόπο τη διαδρομή της ελληνικής θεατρικής γραφής στο φεστιβάλ "Αναλόγιο", από τα πρώτα του βήματα, το 2005, μέχρι σήμερα.
Προτάσσεται το ιστορικό πλέον στίγμα του φεστιβάλ και η απήχησή του σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο. Tαυτόχρονα επιχειρείται η θεωρητική προσέγγιση και αντιμετώπιση νέων κειμένων με τη μορφή σκηνοθετημένων θεατρικών αναγνώσεων, με γνώμονα το ιστορικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο εντός και εκτός συνόρων.
Υπογραμμίζεται, εντέλει, η αξία και η αναγκαιότητα της υποστήριξης εθνικής γραφής και δραματουργίας, της ανάπτυξης δημιουργικού διαλόγου με το θέατρο άλλων χωρών και της ουσιαστικότερης επαφής της διεθνούς καλλιτεχνικής, λογοτεχνικής και θεατρικής κοινότητας και κοινού με το ελληνικό κοινό και τους έλληνες δημιουργούς.
(από τον πρόλογο της έκδοσης του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου)
Το "Αναλόγιο" ξεκίνησε το 2005 με κύριο πυρήνα του την παρουσίαση νέων θεατρικών έργων καθιερωμένων, ανερχόμενων αλλά και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων στο κοινό.
Το Φεστιβάλ αποτελεί ένα οργανωμένο πλαίσιο για την υποστήριξη και προβολή της ελληνικής δραματουργίας και έχει αναδειχθεί ως η κατεξοχήν διοργάνωση που δίνει βήμα σε νέους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τα έργα τους. Μέσω συμπράξεων και συνεργασιών που πραγματοποιεί με ανάλογες διοργανώσεις άλλων κρατών, το Φεστιβάλ συμβάλλει, επίσης, στην προώθηση της ελληνικής γραφής εκτός Ελλάδας, αλλά και στη γνωριμία του ελληνικού κοινού με σύγχρονες δραματουργίες άλλων χωρών. Το Φεστιβάλ έχει εδραιωθεί ως θεσμός υψηλών απαιτήσεων, με αρκετά ομόλογα φεστιβάλ του εξωτερικού να το προσκαλούν και να το υποδέχονται στις αίθουσές τους.
Για τον ρόλο και την προσφορά του, το Analogio Festival τιμήθηκε το 2017 με τη διάκριση "Remarkable Festival" από την EFA/EFFE (European Festivals Association/ Europe for Festivals- Festivals for Europe), οργανισμό που ιδρύθηκε στη Γενεύη το 1952 με σκοπό να συνδράμει ενεργά στην ανταλλαγή γνώσης και ιδεών σε διεθνές επίπεδο, ενώνοντας διοργανώσεις Φεστιβάλ 40 χωρών.
Από το 2005 που ξεκίνησε έως σήμερα, αριθμεί περισσότερες από 150 παραστάσεις και εκατοντάδες παράλληλες εκδηλώσεις (εργαστήρια, στρογγυλά τραπέζια, σεμινάρια, αναγνώσεις, παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους και διαλέξεις). Μεγάλος αριθμός δημιουργών (συγγραφείς, πανεπιστημιακοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, χορογράφοι, χορευτές, εικαστικοί, φωτογράφοι, visual artists κ.ά.) έχουν υποστηρίξει με τη δουλειά και το μεράκι τους τη διοργάνωση. Πολλοί απ' αυτούς που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό μέσα από το Φεστιβάλ έχουν ήδη γίνει γνωστοί στα θεατρικά δρώμενα της χώρας, γεγονός που αποδεικνύει ότι παράλληλα με την προώθηση της ελληνικής δραματουργίας, το Φεστιβάλ έδρασε και ως φυτώριο ταλέντων.
(από την εισαγωγή της Σίσσυς Παπαθανασίου, "Αναλόγιο 2005-2017: Από τη γραφή στη σκηνή του κόσμου")
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => αναλογιο:-δραματικη-και-σκηνικη-γραφη-στην-ελλαδα-2005-2017-467943
[deleted] => 0
[category_id] => 36
[publisher_id] => 7483
[writter_id] => 7912
[area_id] => 1
[publish_date] => 1543615200
[first_publish_date] => 1543615200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_237023/237023.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/24/b237023.jpg
[isbn] => 978-960-87225-8-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 207
[weight] =>
[dimensions] => 28x24
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1559211051
)
[3] => Array
(
[title_id] => 223747
[title] => Τα άτακτα κορίτσια
[subtitle] => Νουβέλες και διηγήματα
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Aντονελλιάνα, Νανά, Άννα, Χριστίνα, Λέλα, Λέλα και πάλι Λέλα, για πάντα Λέλα. Πολλές γυναίκες και πάντα μία, η ανύπαρκτη Λέλα των ονείρων.
Κορίτσια άτακτα, αδέσποτα κορίτσια της φαντασίας και της πραγματικότητας ενός φτωχού και ανυπεράσπιστου συγγραφέα συναντώνται στη φανταχτερή δεξίωση που παραθέτει το μικρό αυτό βιβλίο.
Με τις αταξίες και τα καμώματά τους, τα άτακτα κορίτσια σκορπίζουν αφειδώλευτα τη σαγήνη και την ταραχή στο σώμα και το πνεύμα των τυχερών-άτυχων συμπρωταγωνιστών τους.
Τα άτακτα κορίτσια και οι εκάστοτε συμπρωταγωνιστές τους, στο κοινό τους παιχνίδι, κερδίζουν χρόνο, καλύπτουν με ουτοπίες και πλουμίδια το κενό της ύπαρξής τους και επιμηκύνουν την παράστασή τους αναβάλλοντας διαρκώς, για κάποια άλλη φορά - έως πότε; - την αναπόφευκτη πτώση της αυλαίας.
Μια συλλογή διηγημάτων, διασκορπισμένων, δυσεύρετων ή και χαμένων σε εφημερίδες και περιοδικά, που καλύπτουν το διάστημα μιας τριακονταετίας.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => τα-ατακτα-κοριτσια-441431
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1512079200
[first_publish_date] => 1512079200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_223747/223747.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/23/b223747.jpg
[isbn] => 978-960-505-311-6
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 160
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 13.50
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1513842111
)
[4] => Array
(
[title_id] => 224519
[title] => Κλυταιμνήστρα;
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Η Ηλέκτρα και η Κλυταιμνήστρα επιστρέφουν για να ξεκαθαρίσουν παλιούς λογαριασμούς. Ένας νεκρός πατέρας, ένας ωραίος εραστής, ένας αρχαίος φόνος, μια μεγαλειώδης εκδίκηση, μια ασίγαστη ζήλια. Η ίδια ιστορία. Ξανά και ξανά. Ή μήπως όχι; Δυο πλανόδιες θεατρίνες, απομεινάρια ενός θιάσου που χάθηκε μέσα στο χρόνο, αστείες, σπαρακτικές και αμετανόητες, αυτοσχεδιάζουν ασταμάτητα πάνω στο ίδιο θέμα αναζητώντας τις τραγικές ηρωίδες.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => κλυταιμνηστρα;-442971
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 9766
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1480543200
[first_publish_date] => 1480543200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_224519/224519.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/23/b224519.jpg
[isbn] => 978-618-82296-6-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 68
[weight] =>
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 7.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1516786855
)
[5] => Array
(
[title_id] => 184356
[title] => Βηθσαβέ
[subtitle] => Μυθιστόρημα
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο γνωστός συγγραφέας και μεταφραστής κλασικών γαλλικών ερωτογραφημάτων (Επικίνδυνες σχέσεις, Γκαμιανί, Χωρίς επαύριον κλπ.) Ανδρέας Στάικος υπογράφει, μετά τις "Επικίνδυνες μαγειρικές", το νέο του ερωτογράφημα - όλο χιούμορ, ανατροπές, ακρότητες και ερωτισμό.
"Όσο για την ψυχική μου διάθεση, τί να πω και τί να ομολογήσω. Η ψυχική μου διάθεση είχε τεθεί στη διάθεση των δύο μαγισσών. Με χαρά, με ανυπόκριτη χαρά είχα αποδεχθεί ότι η διάθεσή μου ήταν αυστηρώς εξαρτημένη από τις διαθέσεις και τις ορέξεις τους. Η ανύπαρκτη, επιτέλους, θέλησή μου είχε υποταχθεί ολοσχερώς στη θέλησή τους. Είχα οδηγηθεί, αμετακλήτως, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς αμφισβητήσεις, χωρίς αμφιταλαντεύσεις στην πιο βαθιά κατάπτωση. Και η κατάπτωσή μου ήταν ο αντικατοπτρισμός της δικής τους μεγαλειώδους κατάπτωσης. Ο κύβος είχε ριφθεί. Οι απολαύσεις τους ήταν οι απολαύσεις μου, η ηδονή τους ηδονή μου. Ένιωσα, για πρώτη φορά, πως κάτι βαθύ, κάτι μεγάλο είχε συντελεσθεί στα βάθη της ψυχής και της διάνοιάς μου. Η Λέιλα και η Βηθσαβέ ήταν οι δικές μου, οι γυναίκες μου, οι θεές μου, το σύμπαν μου, το μοναδικό σύμπαν στο οποίο ποθούσα να αναπνέω. Κι εγώ ήμουν δικός τους, ολότελα δικός τους, ο κύριος και ο σκλάβος τους, πρωτίστως ο σκλάβος τους, μόνον ο σκλάβος τους, σκλάβος τους, τίποτ' άλλο εκτός από σκλάβος τους, τελεία και παύλα."
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => βηθσαβε-362867
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1351720800
[first_publish_date] => 1351720800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_184356/184356.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/19/b184356.jpg
[isbn] => 978-960-505-036-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 160
[weight] => 242
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 13.50
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1370535658
)
[6] => Array
(
[title_id] => 179304
[title] => Άλκηστις και όνειρα γλυκά
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => O Άδμητος λαμβάνει εξ ουρανού ένα μήνυμα, στο οποίο του τίθεται το δίλημμα να θανατωθεί εκείνος ή η γυναίκα του. Ο πανικόβλητος βασιλιάς των Φερών, άγαμος ων, διοργανώνει ακρόαση, κατά την οποία παρελαύνουν αθρόως τα κορίτσια της πόλης, ελπίζοντας να γίνουν βασίλισσες και αγνοώντας ότι η περιπόθητη στέψη τους οδηγεί κατευθείαν στον τάφο.
Το τυχερό θύμα είναι η Άλκηστις. Αθώα, ευτυχισμένη και ερωτευμένη, αγνοεί τί την περιμένει, ενώ ο αδίστακτος Άδμητος προετοιμάζει επιδέξια και επιμελέστατα τον θάνατό της.
Από ένα απροσδόκητο παιχνίδι της τύχης, η Άλκηστις μαθαίνει την αλήθεια. Ο έρωτάς της συντρίβεται ακριβώς τη στιγμή που αφυπνίζεται ο έρωτας του Άδμητου, ο οποίος στο μεταξύ έχει κατακτηθεί από τις αρετές και τις χάρες της νεαρής βασίλισσας.
Η παρεξήγηση των παρεξηγήσεων. Η εκπλήρωση ενός μεγάλου έρωτα ματαιώνεται. Ματαιώνεται στη ζωή και πραγματοποιείται θεατρικά.
Ένα οδυνηρό αλλά και κωμικό παιχνίδι του θεάτρου, του οποίου πηγή έμπνευσης ήταν η αινιγματική "Άλκηστις" του Ευριπίδη.
Ανδρέας Στάικος
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => αλκηστις-και-ονειρα-γλυκα-352775
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 8085
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1335819600
[first_publish_date] => 1335819600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_179304/179304.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b179304.jpg
[isbn] => 978-960-99622-9-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 88
[weight] => 174
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 10.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1337332359
)
[7] => Array
(
[title_id] => 165830
[title] => Αναγνώσεις 2011
[subtitle] => Σύγχρονη ελληνική θεατρική γραφή
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Τα κείμενα που συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την έκδοση, παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά με τη μορφή σκηνοθετημένης σκηνικής ανάγνωσης στις "Αναγνώσεις 2001". Από τους πιο επιτυχημένους θεσμούς του θεάτρου μας, οι "Αναγνώσεις'' στην τέταρτη διοργάνωσή τους στο Εθνικό Θέατρο, δίνουν βάρος στη στήριξη της σύγχρονης ελληνικής θεατρικής γραφής και προτείνουν επτά καινούρια έργα ελλήνων θεατρικών συγγραφέων: "Η φανέλα" του Βασίλη Κατσικονούρη, "Συγχώρεσέ με" των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη, "Ένα... Δύο... Τρία" της Μαρίας Λαϊνά, "Δράκοι" του Σάκη Σερέφα, "Μερόπη" του Ανδρέα Στάικου, "Πουπουλένιο Τίποτα" του Μισέλ Φάις, "Ελληνική κουζίνα" του Ανδρέα Φλουράκη.
Περιλαμβάνονται τα κείμενα:
- Κατερίνα Θεοδωράτου: "Για τη φανέλα ή για ένα πουκάμισο αδειανό;"
- Ζωρζίνα Τζουμάκα: "Purgatorio"
- Ειρήνη Μ. Μουντράκη: "Το στοίχημα της ύπαρξης 'Ένα... Δύο... Τρία...' της Μαρίας Λαϊνά"
- Σάββας Πατσαλίδης: "Οι 'άλλοι' δράκοι, οι αόρατοι"
- Κωνσταντίνα Ζηροπούλου: "¨Περί ερωτοπαιγνίων". "Η 'Μερόπη' του Ανδρέα Στάικου"
- Bart Soethaert: "Πάνω και κάτω από το τραπέζι"
- Καίτη Διαμαντάκου - Αγάθου: "Αναίμακτα (;) δείπνα"
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => αναγνωσεις-2011-326023
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 448
[writter_id] => 7912
[area_id] => 1
[publish_date] => 1304197200
[first_publish_date] => 1304197200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_165830/165830.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/17/b165830.jpg
[isbn] => 978-960-322-425-9
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 383
[weight] => 406
[dimensions] => 17x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.98
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1304497389
)
[8] => Array
(
[title_id] => 120347
[title] => Ναπολεοντία
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Στο Ναύπλιο του 1835.
Με την ενηλικίωσή του, ο νεαρός Όθων αναλαμβάνει την εξουσία του νέου ελληνικού βασιλείου. Οι Έλληνες υπήκοοί του, προκειμένου να τιμήσουν «αυθόρμητα» τον βασιλιά τους, μυούνται στον χορό βάλς, ώστε ο βασιλιάς να αισθανθεί σαν το σπίτι του και να ευφρανθούν τα ώτα του από οικείες μελωδίες. Ξένοι χοροδιδάσκαλοι διδάσκουν το βάλς και ντόπιοι χωροφύλακες εποπτεύουν τη διεξαγωγή των μαθημάτων. Η χώρα ολόκληρη μεταβάλλεται σε ένα αχανές χοροδιδασκαλείο. Μετά τον ζυγό της τούρκικης δουλείας οι Έλληνες ετοιμάζονται να παραδοθούν στη νέα δουλεία του εξευρωπαϊσμού, άλλοτε δια της σαγήνης του χορού και άλλοτε, δια τους ανεπίδεκτους μαθήσεως, δια ροπάλου. Η ανάδυση, η «χαρούμενη» ανάδυση του νέου ελληνικού κράτους μέσα από τις μελωδίες του βάλς!
Το έργο ανέβηκε στην Αθήνα σε σκηνοθεσία του συγγραφέα και παίζεται στο θέατρο «Προσκήνιο» μέχρι τις 20 Μαΐου 2007.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ναπολεοντια-235891
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1177966800
[first_publish_date] => 1177966800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_120347/120347.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/13/b120347.jpg
[isbn] => 978-960-325-689-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 67
[weight] => 106
[dimensions] => 20x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 9.13
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1178794583
)
[9] => Array
(
[title_id] => 115579
[title] => Θεατρικό αναλόγιο 2007
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το θεατρικό αναλόγιο, ένας θεσμός αφιερωμένος στο νεοελληνικό θέατρο, λειτουργεί ως βήμα για την παρουσίαση και εφαλτήριο για την ανάδειξη νέων έργων. Τα εννέα θεατρικά κείμενα που συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την έκδοση, παρουσιάσθηκαν για πρώτη φορά στο 2ο θεατρικό αναλόγιο 2007. Τα έργα απηχούν νέες τάσεις και μορφές στο χώρο της θεατρικής και σκηνικής γραφής και σκιαγραφούν αποσπασματικά, πλην ευδιάκριτα, το τοπίο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας. Είναι γραμμένα από γνωστούς καταξιωμένους αλλά και νεότερους, ιδιαίτερα υποσχόμενους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, τους: Γιώργο Ζαρκαδάκη, Δέσποινα Γραμματικού και Ειρήνη Καλαντζή, Αντώνη και Κωνσταντίνο Κούφαλη, Παναγιώτη Μέντη, Σταμάτη Πολενάκη, Χρήστο Πολυμενάκο, Βασίλη Ραΐση, Ανδρέα Στάικο, Κωνσταντίνο Τζαμιώτη.
Περιλαμβάνεται το κείμενο των θεατρικών έργων:
- "Summer Times" των Δέσποινας Γραμματικού και Ειρήνης Καλαντζή
- "Μη σκαλίζεις την άμμο" των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη
- "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον" του Σταμάτη Πολενάκη
- "13μF [13 μικροί φόβοι ή μικρές δυνάμεις]" του Χρήστου Πολυμενάκου
- "Τελευταίος εραστής" του Βασίλη Ραΐση
- "Baby" του Γιώργου Ζαρκαδάκη
- "Η κρυφή πληγή" του Παναγιώτη Μέντη
- "Ναπολεοντία" (θεατρικό έργο σε εξέλιξη) του Ανδρέα Στάικου
- "Μια εξαιρετικά απλή δουλειά" του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => θεατρικο-αναλογιο-2007-226369
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 448
[writter_id] => 7912
[area_id] => 1
[publish_date] => 1167602400
[first_publish_date] => 1167602400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_115579/115579.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/12/b115579.jpg
[isbn] => 978-960-322-289-7
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 410
[weight] => 405
[dimensions] => 17x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 12.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1549872247
)
[10] => Array
(
[title_id] => 94086
[title] => Καπνοκράτωρ
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο "Καπνοκράτωρ" είναι μια κωμωδία μυστηρίου με δραματικές στιγμές, φιλοσοφικές αιχμές για το εφήμερο, το τυχαίο και τη ματαιότητα των πραγμάτων, μεταμοντέρνα διάθεση και στοιχεία παραλόγου.
Στον "Καπνοκράτορα" παρατηρούμε μια ηθελημένη αυτοαναφορικότητα. Ο Ανδρέας Στάικος αντιγράφει τον εαυτό του χρησιμοποιώντας τα αγαπημένα του υλικά: κόκκινα νύχια, κόκκινα χείλη, κόκκινα τακούνια, μυθικές πόρνες, νεκροζώντανους ήρωες, ανάγνωση επιστολών, ανταλλαγή ρόλων, συνταγές μαγειρικής, και ένα τέλος ανοιχτό σε κάθε ενδεχόμενο.
Το τσιγάρο εδώ έχει την αδιαμφισβήτητη αξία του δώρου. Ως υπέρτατη έκφραση της επιθυμίας υποσκελίζει ακόμα και τον έρωτα, καθώς αποτελεί το ίδιο φλογερό αντικείμενο του πόθου. Είτε ως αντάλλαγμα είτε ως δώρο, το τσιγάρο είναι εφήμερο και άδωρο, και η απόλαυσή του μια τραγική ματαιότητα. Το στοιχείο του λάθους υπονομεύει την εκπλήρωση της επιθυμίας και επισπεύδει το "θάνατο". Στον "Καπνοκράτορα" όλα αρχίζουν και τελειώνουν με ένα λάθος.
(από το επίμετρο της Ζωρζίνας Τζουμάκα)
[contents] =>
[notes] => Επίμετρο: Ζωρζίνα Τζουμάκα: "Παραπετάσματα καπνού και ψήγματα αλήθειας". Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά την 1η Απριλίου 2005, στο θέατρο "Εμπρός", σε σκηνοθεσία του συγγραφέα.
[lang_code] => el
[seo_url] => καπνοκρατωρ-184415
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1112302800
[first_publish_date] => 1112302800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/placeholders/blank_page_cover.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/010/b94086.jpg
[isbn] => 978-960-325-578-9
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 76
[weight] => 117
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 9.64
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1183532400
)
[11] => Array
(
[title_id] => 81369
[title] => Ακόλαστες εσπερίδες
[subtitle] => Μονόλογος
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Στις "Ακόλαστες Εσπερίδες" μία γυναίκα θεατροποιεί τη ζωή της. Κύριο θέμα του μονολόγου είναι η ίδια η γλώσσα, το ίδιο το θέατρο. Υπό την επήρρεια του θεάτρου, η γυναίκα αυτή, ανακαλύπτει μία ζωή που δεν έζησε ή ανακαλεί στο παρόν μία ζωή που έχει ξεχασθεί. Ούτως ή άλλως το θέατρο τής αποκαλύπτει τη μόνη δυνατή πραγματικότητά της: Τη θεατρική πραγματικότητα.
Ο μονόλογος αυτός φιλοδοξεί να δώσει την ευκαιρία σε μια ηθοποιό να εκτεθεί. Να εκτεθεί μέχρι τα όριά της. Εναλλάσσοντας μία σειρά προσωπείων, δείχνει τη ματαιότητα τη ζωής και την αναγκαιότητα του θεάτρου. Η ζωή της αποκτά νόημα, μόνο μέσα από το θέατρο.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ακολαστες-εσπεριδες-159023
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1064955600
[first_publish_date] => 1064955600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_81369/81369.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/09/b81369.jpg
[isbn] => 978-960-325-503-1
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 41
[weight] => 87
[dimensions] => 21x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 8.12
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1183532400
)
[12] => Array
(
[title_id] => 71902
[title] => Αισχροτάτη Εριέττα
[subtitle] => Πεζογράφημα: Με πέντε σχέδια του Γιάννη Τσαρούχη εμπνευσμένα από το παρόν αφήγημα
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Μια ατελείωτη σειρά δοκιμών και αναπαραστάσεων, όπου παίζεται το παιχνίδι του έρωτα, το παιχνίδι της αρχής και του τέλους, το παιχνίδι του χωρισμού, το παιχνίδι του αποχωρισμού και του αποχαιρετισμού και κυρίως παίζεται το παιχνίδι του παιχνιδιού. Κάθε στιγμή της ζωής ένας αιώνας θεάτρου. Κάθε στιγμή θεάτρου ένας αιώνας ζωής.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => αισχροτατη-εριεττα-140323
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1022878800
[first_publish_date] => 1022878800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_71902/71902.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/08/b71902.jpg
[isbn] => 978-960-325-438-6
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 44
[weight] => 70
[dimensions] => 17x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 8.12
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1183532400
)
[13] => Array
(
[title_id] => 21795
[title] => Επικίνδυνες μαγειρικές
[subtitle] => Μυθιστόρημα
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Ανδρέας Στάικος, με τις "Επικίνδυνες μαγειρικές" του, μέσα από τον κόσμο των γεύσεων μας παρασύρει σε μαιάνδρους από ερωτικές ίντριγκες, διαποτισμένες από την ελευθεριότητα και τη λεπτολογία του 18ου αι. Μέσα σε δεκαεφτά γεύματα χτίζει μία σύγχρονη αθηναϊκή ιστορία, οικεία, ελαφριά, θεατρική, αστεία και παιγνιώδη που αφηγείται τα ερωτοπαίγνια της Νανάς με τους δύο εραστές της, τον Δημήτρη και τον Δαμοκλή. Μέσα σε δεκαεφτά κεφάλαια μας καλεί να αντιμετωπίσουμε τη γαστρονομία όχι μόνον ως μία τέχνη και μία απόλαυση καθ' εαυτές αλλά ως τον προθάλαμο, τον προϊδέαση ή τη μεταφορά άλλων αισθησιακών απολαύσεων.
"[...] Ωσάν ποίημα προσφιλές, κατ' απομίμηση αρχαίου προτύπου, με τον τρόπο των Carmina του Οράτιου, ο Ανδρέας Στάικος συνθέτει με εικόνες και συνταγές την ακραία ερωτική ελευθεριότητα, οι ποικίλες όψεις της οποίας, έκσταση, ζήλια, τεχνάσματα, έριδες και πείσματα, επικαλούνται με απόλυτη συνέπεια τα αντίστοιχα εδέσματα. Η αίσθηση της πληρότητας ή της στέρησης που γεννούν στις ψυχές τα παιχνίδια του πάθους, εκφράζονται εδώ εξ' αποστάσεως, όπως στον Μαριβώ ή τον Λακλό, τους οποίους ο συγγραφέας έχει μεταφράσει στα ελληνικά (Εκδόσεις Άγρα).
"Ο Έρως είναι ένας παίκτης που δεν θα 'πρεπε να τον παίρνουμε εντελώς στα σοβαρά. Από αυτή την κάπως φορμαλιστική θέση εφορμά ο Ανδρέας Στάικος, συνδυάζοντας κάθε ερωτική περίπτυξη με τις δέουσες όσο και απολαυστικότατες γαστριμαργικές αντιστοιχίες. Ο συνδυασμός αυτός, καθώς διατείνεται ο συγγραφέας, εγγυάται, και μόνον αυτός, το αριστείον της μαγειρικής τέχνης. Μία μαγειρική του θυμικού, η επιτυχία της οποίας εξαρτάται από τη διάθεση, την ερωτική διάθεση, αν όχι από το ερωτικό πάθος."
(J.-C. Ribaut, Le Monde)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => επικινδυνες-μαγειρικες-42485
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 1017608400
[first_publish_date] => 852069600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_21795/21795.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/03/b21795.jpg
[isbn] => 978-960-325-230-6
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 180
[weight] => 191
[dimensions] => 17x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 2
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 12.17
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1320242514
)
[14] => Array
(
[title_id] => 55570
[title] => Φτερά στρουθοκαμήλου
[subtitle] => Θέατρο
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Η Τέχνη του Θεάματος
[subseries_title] => Κατεύθυνση Β: Δημιουργικές Γραφές
[technical_requirements] =>
[summary] => Το θεατρικό έργο του Ανδρέα Στάικου είναι συνυφασμένο με τις πλέον σύγχρονες αναζητήσεις της Ελληνικής Σκηνής. Πολλοί από τους νέους σκηνοθέτες έχουν θελήσει να αναμετρηθούν με ένα έργο που πρώτιστα "σκηνοθετεί το λόγο", ένα έργο που προβάλλει τη "θεατρικότητα". Και οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς μας της νεότερης γενιάς έχουν δοκιμαστεί στους προκλητικούς ερμηνευτικά ρόλους αυτών των έργων που "κάνουν την αλήθεια ψέμα και το ψέμα αλήθεια".
Το θέατρο του Ανδρέα Στάικου είναι το θέατρο της συνεχούς γλωσσικής ανατροπής, του αέναου γλωσσικού και σκηνικού παιγνίου, της παρωδίας του διαλόγου, του χώρου, του χρόνου, της ίδιας της Ιστορίας.
Στον παρόντα τόμο συγκεντρώθηκαν μερικά από τα εκλεκτότερα έργα του: η πολυπαιγμένη αλλά εξαντλημένη εκδοτικά "Κλυταιμνήστρα;" -έργο που ανέβηκε στο Παρίσι και καθιέρωσε τον Ανδρέα Στάικο στην Ελλάδα- και τα ανέκδοτα: "Φτερά στρουθοκαμήλου", "Δαίδαλος", "Το μήλον της Μήλου", καθώς και τα άγνωστα μέχρι σήμερα μονόπρακτα: "Το ραντεβού", "Dum Spiro Spero", "Ελευθερία λόγου" και το λιμπρέτο "Το κόκκινο φτερό".
Θεατρικά κείμενα πολύτιμα, γραμμένα από ένα συγγραφέα που διαθέτει τη σκηνοθετική εμπειρία και που, γι' αυτό, προσφέρονται για πολύπλευρες σκηνικές αναγνώσεις και θελκτικές ερμηνείες.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => φτερα-στρουθοκαμηλου-108335
[deleted] => 0
[category_id] => 36
[publisher_id] => 16
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 980978400
[first_publish_date] => 980978400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_55570/55570.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/06/b55570.jpg
[isbn] => 978-960-393-617-6
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 495
[weight] =>
[dimensions] => 24x16
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 21.30
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1083678351
)
[15] => Array
(
[title_id] => 5244
[title] => Η αυλαία πέφτει
[subtitle] => Σκηνική φαντασία, εμπνευσμένη από τη συνάντηση του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου και της Ελισάβετ αυτοκράτειρας της Αυστρίας
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Η Αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισάβετ ΙΙ, αποποιούμενη το ρόλο της Αυτοκράτειρας, μεταβάλλεται σε ηρωίδα του θεάτρου. Δεν είναι η Αυτοκράτειρα της Αυστρίας αλλά η αυτοκράτειρα του θεάτρου. [...] Από τα ίδια κίνητρα ωθούμενος και ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος, θεατροποιεί τη ζωή του. Μαζί με την αυτοκράτειρα, πλημμυρισμένοι από ανεκπλήρωτους πόθους ταξιδεύουν στη χώρα του Τίποτα. Όμως το τίποτα για να είναι ένα μεγάλο τίποτα, ένα μέγιστο τίποτα, πρέπει να κατοικηθεί. Το μέγιστο τίποτα, το τραγικό τίποτα είναι εξουθενωτικώς άπληστο και απαιτητικό. Το κενό του πρέπει να γεμίσει από τέχνη, από παιχνίδι δηλαδή, δηλαδή θέατρο". -Ανδρέας Στάικος
"Το θέατρο και η θεατρικότητα αναδεικνύονται στο δραματικό κείμενο του Α. Στάικου "Η αυλαία πέφτει", έργο πολυπρόσωπο, με υποβλητικές σκηνικές ενδείξεις υπερδραματικούς και κωμικούς διαλόγους.
[...] Στο έργο ο Στάικος επαναφέρει και ενεργοποιεί συστατικά της παλαιότερης θεατρικής προβληματικής του αφού κι εδώ κυριαρχούν το θέατρο μέσα στο θέατρο, η θεατρικότητα της παρακμής, η εξιδανίκευση της ανάμνησης και η εμπειρία του θεάτρου με τον τρόπο που τη βιώνουν οι συντελεστές του, μέλη θιάσων, ηθοποιοί σε παραστάσεις, στις δοκιμές ή τα παρασκήνια.
[...] Στο "Η αυλαία πέφτει" του Στάικου, η εσωτερικότητα έχει γίνει θέμα του δράματος ενώ η δράση έχει μεταφερθεί στο εσωτερικό του ανθρώπου. Ό,τι συμβαίνει είναι υπόθεση ενθύμησης και αναπόλησης. Φαντάσματα πολιορκούν τον Χρηστομάνο εισβάλλοντας από τους λαβύρινθους της φαντασίας και τις ρωγμές του μνημονικού
[...] Ο χρόνος της μνήμης και ο χρόνος του ονείρου είναι το νήμα που διατρέχει το έργο του Στάικου. Μεταμοντέρνο με την έννοια ότι έρχεται μετά το μοντέρνο λυρικό δράμα από τα τέλη του 19ου αιώνα, να μιλήσει εκ νέου, στα τέλη του 20ού αιώνα, για το φάντασμα της δημιουργίας. Συνδεδεμένο με το ανεκπλήρωτο και το ανέφικτο, με την αποτυχία και την απόρριψη, με τα αδιέξοδα και τις διαφυγές".
(από το επίμετρο της Ελένης Βαροπούλου)
[contents] =>
[notes] => Επίμετρο: Ελένη Βαροπούλου
[lang_code] => el
[seo_url] => η-αυλαια--πεφτει-10095
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 920239200
[first_publish_date] => 920239200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_5244/5244.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/01/b5244.jpg
[isbn] => 978-960-325-293-1
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 137
[weight] =>
[dimensions] => 18x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 10.15
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1183532400
)
[16] => Array
(
[title_id] => 93115
[title] => Le petit doigt d' Olympias
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Το μικρό δαχτυλάκι της Ολυμπιάδος
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Theatre
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] =>
[contents] =>
[notes] => Postface: Sophie Dionyssopoulou
[lang_code] => el
[seo_url] => le-petit-doigt-d-olympias-182481
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 757375200
[first_publish_date] => 757375200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/placeholders/blank_page_cover.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/010/b93115.jpg
[isbn] =>
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 90
[weight] => 146
[dimensions] => 20x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 37
[translated_from] => 37
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 6.22
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1109671482
)
[17] => Array
(
[title_id] => 19212
[title] => Το μικρό δαχτυλάκι της Ολυμπιάδος
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Στο "Μικρό δαχτυλάκι της Ολυμπιάδος", ο συγγραφέας σε πλήρη συνενοχή με τους ηθοποιούς του, αποδεχόμενος τις βαθύτερες και ανομολόγητες επιθυμίες τους, ανθρώπινες και θεατρικές, σε ένα επικίνδυνο αλλά απολαυστικότατο παιχνίδι διένειμε τους ρόλους εμπαιζόντων-εμπαιζομένων και εξίσωσε την Αρανέα με την Μπέσσυ Βασιλοπούλου-Μάλφα, τη Γαΐα Σιγγαλίνα με την Εύα Βλαχάκου, την Πομπιλία Ρουφίνα με τη Λίλυ Καλογιώργου, τη Λελία Ορτία με την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, τον Γυναιοφέροντα με τον Τάσο Λιανό και τον ψευδορήτορα Πολύδοξο με τον Αντώνη Ραμπαούνη.
Στο πρόσωπο των ίδιων ηθοποιών ο συγγραφέας φαντάζεται, από τώρα, τα νέα, τα μελλοντικά θεατρικά πρόσωπα των ονείρων του. Και, κυρίως, το εύχεται. Είναι δύσκολο, αφόρητα δύσκολο, να διαρκέσει το παιχνίδι.
Κάποια στιγμή, μοιραία, τα παιδιά θα το εγκαταλείψουν, θα ενηλικιωθούν, θα πασχίσουν να κατοχυρώσουν το μέλλον και τη μοναξιά τους.
Α.Σ.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => το-μικρο-δαχτυλακι-της-ολυμπιαδος-37365
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 12
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 694216800
[first_publish_date] => 694216800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_19212/19212.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/02/b19212.jpg
[isbn] => 978-960-05-0400-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 90
[weight] =>
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 9.17
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1366019191
)
[18] => Array
(
[title_id] => 19464
[title] => 1843. Καρακορούμ
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Τα θεατρικά έργα "Καρακορούμ" και "1843" γράφτηκαν κατά τη διάρκεια των δοκιμών, πάνω στη σκηνή.
Η γραφή γεννούσε αυτομάτως τη σκηνοθεσία τους και η σκηνοθεσία γεννούσε αυτομάτως τη γραφή τους. Σύγχυση ή ταύτιση της γραφής και της σκηνοθεσίας.
Η τυχοδιωκτική σχεδόν προσπάθεια υπαγορεύτηκε αποκλειστικά και μόνο από την επιθυμία του παιχνιδιού, της ανακατωσούρας, της μεταμφίεσης των ρόλων. Οι ηθοποιοί εγκατέλειπαν τον ρόλο του εκτελεστικού οργάνου, αναλαμβάνοντας, κατά το δυνατόν, τη μοίρα του ρόλου τους ενώ ο συγγραφέας έπαιζε τον ηθοποιό με τους ηθοποιούς.
Η στενότης του χώρου, του χρόνου, του χρήματος προσέδιδε στο παιχνίδι έναν χαρακτήρα στοιχήματος. Ο αυτοεκβιασμός των συμμετεχόντων να καταθέσουν "παιχνίδι", υπό το κράτος ενός γλυκού πανικού, πλημμύριζε ενίοτε το νου και τη σκηνή με μια πρωτόγνωρη χαρά.
Α.Σ.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => 1843.-καρακορουμ-37863
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 12
[writter_id] => 67
[area_id] => 1
[publish_date] => 662680800
[first_publish_date] => 662680800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_19464/19464.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/02/b19464.jpg
[isbn] => 978-960-05-0346-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 95
[weight] =>
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 9.17
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1366019191
)
)
)
[1] => Array
(
[type] => Μετάφραση
[books] => Array
(
[0] => Array
(
[title_id] => 194569
[title] => Η απεργία των ψηφοφόρων
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Η "Απεργία των ψηφοφόρων" είναι ένα χρονικό αναρχικής έμπνευσης που δημοσιεύτηκε στις 28 Νοεμβρίου 1888 στην εφημερίδα Le Figaro. Για τον Μιρμπώ, η καθολική ψηφοφορία και η προσφυγή στις εκλογές δεν είναι τίποτε άλλο από μια απάτη στημένη από τους κυρίαρχους, για να αποκτούν φτηνά τη συναίνεση αυτών τους οποίους καταπιέζουν και εκμεταλλεύονται. Καλεί λοιπόν τους ψηφοφόρους να απεργήσουν στις κάλπες και να φερθούν όχι σαν αγελαία πρόβατα αλλά ως πολίτες πνευματικά διαυγείς.
Στα δύο κείμενα που περιλαμβάνονται εδώ, ο Μιρμπώ πραγματεύεται το θέμα της εξουσίας, όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο ασκείται στο άτομο, αλλά επίσης, και κυρίως, για τον τρόπο που την εσωτερικεύουν και την ενστερνίζονται οι ίδιοι οι κυβερνώμενοι.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => η-απεργια-των-ψηφοφορων-383187
[deleted] => 0
[category_id] => 9
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 14712
[area_id] => 1
[publish_date] => 1687726800
[first_publish_date] => 1398891600
[future_publish_date] => -2147483648
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_194569/194569.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/20/b194569.jpg
[isbn] => 978-960-505-127-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 40
[weight] => 0
[dimensions] => 25x11
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] => 37
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 2
[subseries_no] => 0
[age_from] => 0
[age_to] => 0
[price] => 5.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1687757769
)
[1] => Array
(
[title_id] => 149655
[title] => Επικίνδυνες σχέσεις
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => ... Έτσι, αντί να δημιουργήσουμε, όπως πασχίζουμε, μία διαπρεπή μηχανορράφο, δημιουργούμε μια εύκολη γυναίκα. Και δεν γνωρίζω ανιαρότερο πράγμα από την ανόητη ευκολία των γυναικών να παραδίδονται δίχως να γνωρίζουν πώς και γιατί, μόνο και μόνο επειδή είναι ανίκανες να αντισταθούν στην πρώτη τυχούσα επίθεση. Οι γυναίκες αυτές είναι αποκλειστικά και μόνο μηχανές ηδονής.
... Όχι, δεν θα χαρεί τις απολαύσεις της αμαρτίας και τις τιμές της αρετής. Δεν μου αρκεί να την κατέχω· επιθυμώ να μου παραδοθεί με τη θέλησή της. Δεν με ενδιαφέρει να την πλησιάσω αλλά να επιτύχω την ομολογία του έρωτά της.
... Θα διαπιστώσετε ότι δεν απομακρύνθηκα ούτε κατά κεραίαν από τις αρχές της ερωτικής τέχνης, από τις αρχές της πολεμικής τέχνης δηλαδή.
... Θα έχετε δίκιο να με κοροϊδέψετε. Κοροϊδέψτε με λοιπόν κι ας μιλήσουμε για άλλα πράγματα. Για άλλα πράγματα, Για τα ίδια δηλαδή, το ίδιο πράγμα, τις γυναίκες. Τις γυναίκες προς κατάκτησιν ή τις γυναίκες προς απώλεια ή και τα δύο μαζί.
... Συντάσσω μία κατήχηση της ερωτικής κραιπάλης προς χρήσιν της μαθήτριάς μου. Αυτό το κορίτσι είναι πραγματικά σαγηνευτικό! Αυτή η αντίθεση ανάμεσα στην αφελή της γλυκύτητα και την ωμότητα της γλώσσας εντυπωσιάζει.
"Το βιβλίο αυτό, αν καίει, δεν μπορεί να καίει παρά με τον τρόπο που καίει ο πάγος".
- Charles Baudelaire
Οι "Επικίνδυνες σχέσεις" του Σοντερλό ντε Λακλό (1741-1803) πρωτοεκδόθηκαν στο Παρίσι το 1782. Η κοινωνία αντιμετώπισε το γεγονός ως σκάνδαλο. Η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε σε μερικές μέρες καθώς και οι επόμενες εκδόσεις. Ένα αντίτυπο, χωρίς τίτλο στο εξώφυλλο, βρέθηκε αργότερα στα προσωπικά υπάρχοντα της Μαρίας Αντουανέττας. Η κυκλοφορία τους επιτράπηκε επί Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και των διαφόρων επαναστατικών κυβερνήσεων που ακλούθησαν. Απαγορεύτηκε με την κατηγορία του "επικίνδυνου" το 1825, επί βασιλείας του Καρόλου Ι΄, μαζί με τα έργα του Βολταίρου, του Ρουσσώ, του Μοντεσκιέ και του Μπωμαρσαί. Η απαγόρευση ίσχυσε ουσιαστικά σε όλον τον 19ο αιώνα. Δεν είναι παράξενο που μόνον ο Μπωντλαίρ, ο "καταραμένος ποιητής", υποστήριξε δημόσια το έργο.
Ο Λακλό είναι ένας καταδότης των ονείρων. Αποκάλυψε τα όνειρα της εποχής του, δίδοντάς τους ζωή, εισάγοντάς τα στον ευρύ χώρο των συλλογικών ονείρων, στον χώρο όπου τα προνομιούχα πρόσωπα, που έστω και για μία στιγμή μπόρεσαν να κατευθύνουν τη μοίρα τους, δίδουν τροφή στα όνειρα των κοινών θνητών.
Οι "Επικίνδυνες σχέσεις" χαρακτηρίστηκαν ως "έργο εξοργιστικής ανηθικότητας", "βιβλίο άξιο θαυμασμού και κατάρας", ο δε συγγραφέας τους θεωρήθηκε ότι "επειδή σκιαγραφούσε τέρατα, έπρεπε να είναι τέρας ο ίδιος". Στον 20ό αιώνα το βιβλίο απέκτησε μεγάλη κριτική εκτίμηση και δημοτικότητα, αν και η ιδέα του "κινδύνου" και του σκανδάλου παρέμεινε. Έχουν γυριστεί τρεις κινηματογραφικές ταινίες -του Roger Vadim το 1959, του Stephen Frears και του Milos Forman το 1988-1989, ενώ ο Ανατολικογερμανός συγγραφέας Heiner Muller έγραψε το "Κουαρτέτο", θεατρικό έργο με βάση τις "Επικίνδυνες σχέσεις".
Ο τόμος συνοδεύεται από εκτενή εισαγωγή του Αντρέ Μαλρώ, εργοβιογραφία του συγγραφέα, ένα σχεδίασμα μελέτης του Μπωντλαίρ και ένα δοκίμιο του Τσβέταν Τοντόροφ.
[contents] =>
[notes] => Εισαγωγή: Andre Malraux. Επίμετρο: Charles Baudelaire, Tzvetan Todorov. Η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε σε δίτομο έργο το 1998 και 1990 αντίστοιχα. Η μετάφραση αυτή είναι αναθεωρημένη.
[lang_code] => el
[seo_url] => επικινδυνες-σχεσεις-293901
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 19231
[area_id] => 1
[publish_date] => 1634504400
[first_publish_date] => 567986400
[future_publish_date] => -2147483648
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_149655/149655.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/15/b149655.jpg
[isbn] => 978-960-325-861-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 592
[weight] => 753
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] => 37
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 3
[subseries_no] => 0
[age_from] => 0
[age_to] => 0
[price] => 25.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1635234500
)
[2] => Array
(
[title_id] => 266219
[title] => Ανδρομάχη
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Andromaque
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Παγκόσμιο Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Η Ανδρομάχη του Ρακίνα εμπνέεται από την Ανδρομάχη του Ευριπίδη και την Αινειάδα του Βιργίλιου, μέσα από το φίλτρο της νέας ανθρωπιστικής, χριστιανικής ματιάς. Αποτελεί ένα επίτευγμα ρυθμού, μελωδίας, γεωμετρίας και συμμετρίας. Ποτέ τα πιο βίαια αισθήματα και πάθη δεν περιγράφτηκαν με τόσο λαμπρό και κομψό τρόπο.
Ο Τρωικός Πόλεμος, μετά την άλωση της Τροίας, εξίσου φονικός συνεχίστηκε. Στην καρδιά νικητών και νικημένων. Ο Έρως αμείλικτος, ο υπεράνω πάσης εξουσίας εξουσιαστής, καταστρέφει όσους είχαν διασωθεί. Ο θρίαμβος και ο όλεθρος του Έρωτα θα ήταν ο πιο εύστοχος υπότιτλος της Ανδρομάχης του Ρακίνα.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ανδρομαχη-526215
[deleted] => 0
[category_id] => 3
[publisher_id] => 7585
[writter_id] => 2684
[area_id] => 1
[publish_date] => 1630443600
[first_publish_date] => 1630443600
[future_publish_date] => -2147483648
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_266219/266219.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/27/b266219.jpg
[isbn] => 978-960-637-055-7
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 112
[weight] => 0
[dimensions] => 19x15
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] => 37
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] => 0
[age_to] => 0
[price] => 13.78
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1649842414
)
[3] => Array
(
[title_id] => 236574
[title] => Η Μεσσαλίνα της Γαλλίας
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => La Messaline française
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Η "Μεσσαλίνα της Γαλλίας" (1790), κείμενο ανωνύμου, εντάσσεται στην ελευθεριάζουσα ερωτική λογοτεχνία που γραφόταν κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα για να σατιρίσει τον έκλυτο βίο της Αυλής και έφτασε στην κορύφωσή της πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Το κείμενο εκκινεί ως αφήγημα καταγγελίας εναντίον της Μαρίας Αντουανέττας και της συντρόφου και αντιζήλου της δούκισσας ντε Πολινιάκ και, έπειτα από δεξιοτεχνικές διολισθήσεις του συγγραφέα, καταλήγει στην υμνολογία του αχαλίνωτου πάθους. Στην πορεία της αφήγησης, κι ενώ το γαϊτανάκι των ερωτικών σχέσεων έχει ξετυλιχθεί πλήρως, οι ηρωίδες δεν απαλλάσσονται απλώς από τα ηθικά και πολιτικά εγκλήματά τους, αλλά επιπλέον μεταβάλλονται στα πιο επιθυμητά μα και απρόσιτα αντικείμενα του πόθου, πρότυπα ερωτισμού που τρέφουν τις φαντασιώσεις ανδρών και γυναικών και διαιωνίζουν το παιχνίδι του έρωτα.
Η "Μεσσαλίνα της Γαλλίας" συνδυάζει με πολύ γοητευτικό τρόπο δύο αντιφατικά συστατικά: την προκλητική, γεμάτη αισθησιασμό ερωτική περιγραφή και μία γλώσσα εκλεπτυσμένη και ρητορική, που αξιοποιεί πλήθος θεματικά και υφολογικά στοιχεία από την ιστορία της ερωτικής λογοτεχνίας.
"Η υποκρισία των ηρωίδων δεν σχετίζεται με την υποκρισία ως κοινωνική ή ηθική έννοια αλλά με την υποκρισία ως υψηλή τέχνη, την υποκριτική τέχνη του θεάτρου, προσδίδοντας στο κυνήγι της ηδονής το πρόσθετο και σαγηνευτικό στοιχείο του παιχνιδιού, της μεταμφίεσης, της εναλλαγής των ρόλων, της μετάβασης ή της διολίσθησης από προσωπείο σε προσωπείο. Η "Μεσσαλίνα της Γαλλίας" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "μυθιστόρημα των διολισθήσεων". [...] η τέχνη και η τεχνική της γραφής ταυτίζονται όσο ποτέ άλλοτε και αλλού με την τέχνη και την τεχνική της δαντέλας και του κεντήματος".
(Ανδρέας Στάικος, από το Επίμετρο)
[contents] =>
[notes] => Επίμετρο: Ανδρέας Στάικος.
[lang_code] => el
[seo_url] => η-μεσσαλινα-της-γαλλιας-467045
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 8085
[writter_id] => 2495
[area_id] => 1
[publish_date] => 1554066000
[first_publish_date] => 1554066000
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_236574/236574.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/24/b236574.jpg
[isbn] => 978-618-5004-88-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 112
[weight] =>
[dimensions] => 17x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 9.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1559196121
)
[4] => Array
(
[title_id] => 236738
[title] => Ένα χαρέμι στο Παρίσι
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => A la Feuille de rose, Maison turque
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Γκυ ντε Μωπασάν (1850-1893), όχι για λόγους κερδοσκοπίας, όπως έπραττε ένα πλήθος γνωστών ομοτέχνων του τον περασμένο αιώνα, αλλά για λόγους καθαρής ευχαρίστησης και διασκέδασης, υπέκυψε σ’ αυτήν τη μανία συγγραφής και αναπαράστασης ερωτογραφημάτων, γράφοντας το "A la Feuille de rose, Maison turque", για την ελληνική μετάφραση του οποίου επιλέχθηκε ο τίτλος "Ένα χαρέμι στο Παρίσι".
Μια συντροφιά ανδρών σε κατάσταση οίστρου και γέλωτος, ως κακά παιδιά, άτακτα παιδιά, συνέθεσαν αυτήν την περίεργη κωμωδία υπό την διεύθυνση του μεγάλου δασκάλου. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στις 19 Απριλίου του 1875 στο ατελιέ του ζωγράφου Λελουάρ, φίλου του συγγραφέα, κι έπειτα μία δεύτερη φορά στις 31 Μαΐου 1877 παρουσία των χαχανιζόντων Φλωμπέρ, Τουργκένιεφ, Αλφόνς Ντωντέ και των αδελφών Γκονκούρ.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ενα-χαρεμι-στο-παρισι-467373
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 8786
[writter_id] => 2585
[area_id] => 1
[publish_date] => 1554066000
[first_publish_date] => 1554066000
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_236738/236738.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/24/b236738.jpg
[isbn] => 978-960-638-034-1
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 52
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 8.48
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1556103691
)
[5] => Array
(
[title_id] => 232190
[title] => Γαλλικό θέατρο τότε και τώρα: Συμβολισμός: Πελλέας και Μελισσάνθη. Χρυσό κεφάλι
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Pelléas et Mélisande. Tête d’ or
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Γαλλικό Θέατρο Τότε και Τώρα
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το σύνολο των έργων του θεατρικού συμβολισμού σε αντίθεση από το συμπαγές σύνολο του ρομαντικού θεάτρου, είναι ένας κατακερματισμένος γαλαξίας έργων που δίδουν έμφαση στο λόγο, ιδιαιτέρως στον ποιητικό λόγο, κείμενα πλούσια σε αναλογίες, μεταφορές, παρομοιώσεις, κείμενα που περιστρέφονται γύρω από το κείμενο, κείμενα που επιχείρησε να αναδείξει και να διαδώσει σ’ ένα ευρύτερο κοινό ο Paul Fort κατά τη δεκαετία του 1890 στο Θέατρο Τέχνης (Theatre d’art). Το θέατρο της υπέρβασης, των αδρών και καθαρών περιγραμμάτων, οι ήρωες του οποίου στοχεύουν και επιχειρούν την υπέρβαση όπως επιχειρούν να προκαλέσουν και την υπέρβαση στις τάξεις του κοινού, να το ωθήσουν προς μια υπερβατική πραγματικότητα, σε ένα σύμπαν εξιδανικευμένο.
Το "Πελλέας και Μελισσάνθη" του Μαίτερλινκ είναι από τα αντιπροσωπευτικότερα έργα του συμβολικού θεάτρου. Η σχετικά απλή πλοκή τοποθετείται σε χρόνο απροσδιόριστο και στο χώρο του μύθου. Μία αναδίφηση στα έγκατα της ίδιας της ουσίας της ζωής. Η γλώσσα του κυλά με άνεση, υποβλητικά, υπαινικτικά, υπακούοντας σ’ ένα όραμα που αναδύεται με λέξεις και σιωπές. Η εγγύτητα του Μαίτερλινκ και του Μαλλαρμέ είναι δεδομένη όπως και η φιλία τους. Η πλοκή του έργου, που εκλαϊκεύτηκε από την ομώνυμη όπερα του Ντεμπυσσύ (1902 ) είναι μία τυπική ιστορία ανεκπλήρωτου έρωτα ανάμεσα στη Μελισσάνθη και στον Πελλέα, καθώς η Μελισσάνθη είναι παντρεμένη με τον Γκολώ, αδελφό εξ αγχιστείας του Πελλέα. Ο έρωτάς τους είναι παρθενικός, αθώος, εφηβικός κατά τα πρότυπα της μεσαιωνικής και σαιξπηρικής παράδοσης του έρωτα που συντρίβεται από τις οικογένειες των εραστών που κινούνται από αντίθετα συμφέροντα.
Το δεύτερο έργο του τόμου, το "Χρυσό κεφάλι" γράφτηκε το 1889 από τον Κλωντέλ σε ηλικία εικοσιενός ετών, άπληστο για ελευθερία και εξουσία, όπως επίσης άπληστο για την Αλήθεια, που του αποκαλύφθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων του 1886, και ξαναγράφτηκε το 1894. Αλήθεια απαγορευμένη για τη σκηνή του θεάτρου από τον ίδιο τον ποιητή έως ότου του ζητήθηκε το έργο από τον Jean-Louis Barrault το 1939. Το σημαντικότατο τούτο έργο του γαλλικού ρεπερτορίου θα αναμείνει ώς το 1959, για να παρουσιαστεί στη σκηνή σε σκηνοθεσία αντίστοιχη της υψηλής του ποιότητας, στα εγκαίνια του "Οντεόν", από τον Ζαν-Λουί Μπαρρώ με τους Alain Cuny και Laurent Terzieff, σε μουσική Honnegger υπό τη διεύθυνση του Pierre Boulez, σε σκηνικά του Andre Masson, παρουσία του στρατηγού Ντε Γκωλ και του Αντρέ Μαλρώ. Ήταν μια μυθική βραδιά για το γαλλικό θέατρο.
[contents] =>
[notes] => Πρόλογος: Mikael Hautcbamp.
[lang_code] => el
[seo_url] => γαλλικο-θεατρο-τοτε-και-τωρα:-συμβολισμος:-πελλεας-και-μελισσανθη.-χρυσο-κεφαλι-458293
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 17116
[area_id] => 1
[publish_date] => 1541023200
[first_publish_date] => 1541023200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_232190/232190.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/24/b232190.jpg
[isbn] => 978-960-505-357-4
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 268
[weight] => 413
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.50
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1549005370
)
[6] => Array
(
[title_id] => 221188
[title] => Γαλλικό θέατρο τότε και τώρα: Ρομαντισμός: Ποτέ μη λες ποτέ. Η χρυσή άμαξα. Τσάττερτον
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Γαλλικό Θέατρο Τότε και Τώρα
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Έπειτα από πέντε χρόνια αφιερωμένα στο σύγχρονο θέατρο, στρεφόμαστε στα έργα του μεγάλου γαλλικού ρεπερτορίου, έργα ελάχιστα, ουδόλως η πλημμελώς μεταφρασμένα η παντελώς άγνωστα στην ελληνική σκηνή. Και από τα έργα του μεγάλου ρεπερτορίου, θεωρήσαμε ως πρώτη προτεραιότητα το ρομαντικό δράμα, ένα είδος που αναστάτωσε βαθιά την ιστορία του γαλλικού και ευρωπαϊκού θεάτρου. Ο παρών τόμος περιέχει τρία συναρπαστικά έργα του ρομαντικού ρεπερτορίου, τριών συγγραφέων που άφησαν με το έργο τους ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην ευρωπαϊκή σκηνή : Αλφρέ ντε Μυσσέ, Προσπέρ Μεριμέ και Αλφρέ ντε Βινύ.
Το "Ποτέ μη λες ποτέ" του Μυσσέ γράφτηκε το 1836 και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Κομεντί-Φρανσαίζ το 1848. Ο Μυσσέ έγραψε έργα διαφορετικού δραματικού είδους με κοινό στοιχείο τους την παθιασμένη στάση των ηρώων και τη μόνιμη τάση για αμφισβήτηση κάθε κατεστημένης τάξης. Το Ποτέ μη λες ποτέ είναι μια κωμωδία παροιμία, είδος δημοφιλές τον 17ο και τον 18ο αιώνα. Γοητεύει με το δυνατό χιούμορ, την κομψή ελαφρότητα και την ευρηματικότητά του.
Το δεύτερο έργο του τόμου είναι η "Χρυσή Άμαξα", μονόπρακτο έργο του Προσπέρ Μεριμέ που γράφτηκε το 1829 και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Κομεντί-Φρανσαίζ το 1850. Ο Μεριμέ ως δραματουργός, αν όχι προάγγελος, ήταν από τους πρώτους μεγάλους συγγραφείς που στράφηκαν προς το ρομαντισμό, με τους Ουγκό, Μυσσέ και Βινύ. Η Χρυσή Άμαξα, αν και παρουσιάστηκε λίγες φορές, άφησε μια πολύ πλούσια κληρονομιά. Γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία από τον Ζαν Ρενουάρ, που προβλήθηκε το 1953. Πρόκειται για ένα μικρό κόσμημα σαρκασμού και ευφορίας σε χυμώδη γλώσσα.
Τέλος, προτείνεται ένα εμβληματικό έργο του ρομαντικού θεάτρου: Ο "Τσάττερτον", του Αλφρέ ντε Βινύ, που γράφηκε το 1835. Ο νεαρός ταλαντούχος ποιητής Τόμας Τσάττερτον αντιπαρατίθεται σε μια σκληρή και άκαμπτη κοινωνία. Ο Τσάττερτον είναι το αρχέτυπο του καταραμένου ποιητή, του ρομαντικού ήρωα και μάρτυρα που θα συνθλιβεί ανάμεσα στα γρανάζια της κοινωνίας και της θρησκείας.
[contents] =>
[notes] => Πρόλογος: Mikael Hautcbamp.
[lang_code] => el
[seo_url] => γαλλικο-θεατρο-τοτε-και-τωρα:-ρομαντισμος:-ποτε-μη-λες-ποτε.-η-χρυση-αμαξα.-τσαττερτον-436313
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 7912
[area_id] => 1
[publish_date] => 1504213200
[first_publish_date] => 1504213200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_221188/221188.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/23/b221188.jpg
[isbn] => 978-960-505-301-7
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 224
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1549005410
)
[7] => Array
(
[title_id] => 212984
[title] => Νέο γαλλικό θέατρο
[subtitle] => Αυτό το παιδί. Το κορίτσι στο σκοτεινό δάσος. Ντικτάτ
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Νέο Γαλλικό Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Οι εκδόσεις Άγρα, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας, δημοσιεύουν έργα των πλέον καταξιωμένων σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων της Γαλλίας, με σκοπό να εμπλουτίσουν τη σύγχρονη θεατρική βιβλιογραφία και το ρεπερτόριο των ελληνικών θεάτρων. Πολλά από τα έργα αυτά έχουν ήδη ανέβει στην ελληνική σκηνή. Ο παρών τόμος περιέχει έργα του Ζοέλ Πομμερά, του Φιλίπ Μινυανά και του Ένζο Κορμάν.
Για τον πέμπτο τόμο της συλλογής του Νέου Γαλλικού Θεάτρου, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε σημαντικούς συγγραφείς του σύγχρονου γαλλικού θεάτρου, του τόσο γόνιμου από τη στιγμή που συνέβη ένα είδος επιστροφής στο κείμενο, η οποία επέτρεψε την άνθηση μιας εκπληκτικής θεατρικής γραφής.
Οι Ζοέλ Πομμερά, Φιλίπ Μινυανά και Ένζο Κορμάν μοιράζονται το γεγονός ότι τα έργα τους παίζονται πολύ στη Γαλλία και παγκοσμίως, αλλά και ότι ενσαρκώνουν, μαζί με άλλους συγγραφείς, όπως ο Νοβαρινά ή ο Βιναβέρ, την ουσία ενός θεάτρου του βάθους, με όχημα μια γλώσσα που είναι στην υπηρεσία του λόγου του. Ενσαρκώνουν επίσης ένα θέατρο του υπέρμετρου μέσα στο μέτρο, στην καρδιά της ίδιας της φύσης του θεάτρου.
Τα ζητήματα που παρουσιάζουν, είτε είναι πολιτικά και ψυχολογικά στον Κορμάν, είτε οικογενειακά στον Πομμερά, είτε άμεσα συνδεδεμένα με τους μύθους ή με τα ατομικά ένστικτα του εγκλήματος και της εκδίκησης στον Μινυανά, απεικονίζονται με πράξεις μεγάλης βίας και σκληρότητας, που τοποθετούν τον θεατή από την πλευρά της Ύβρεως και της υπερβολής των νοητικών πρακτικών ή διαδικασιών.
Το έργο "Ντικτάτ", που παρουσιάστηκε το 1995, διαδραματίζεται στο μέσο μιας ευρωπαϊκής ενδοεθνοτικής σύγκρουσης που θυμίζει πολύ την πρώην Γιουγκοσλαβία : Δύο ετεροθαλή αδέλφια, τα οποία χώρισε για πάντα ο πόνος του πολέμου, συναντιούνται ξανά σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο. Στο έργο αυτό η Ιστορία, διαδικασία κατεξοχήν συλλογική, εμπλέκεται με την ατομική ιστορία, με τη διαδρομή μιας οικογένειας που έχει υποστεί τη βία του πολέμου και του εθνικιστικού φανατισμού.
Το "Κορίτσι στο σκοτεινό δάσος", που ανέβηκε πρώτη φορά το 2008, αποτελεί νέα γραφή μιας από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Τοποθετείται ανάμεσα στο άχρονο παραμύθι, το μεσαιωνικό διήγημα και την αρχαία τραγωδία. Βασιλείς, βασίλισσες και πουλιά συναντιούνται μέσα σε μια σύγκρουση των δυνατοτήτων και σε μια κλιμάκωση των εγκλημάτων. Σαν τον οίκο των Ατρειδών σε μικρογραφία, όπου η φρίκη προκαλεί τη φρίκη και το έγκλημα προκαλεί το έγκλημα.
Στο έργο "Αυτό το παιδί" ο μικρόκοσμος του παιδικού συναισθήματος εμβαθύνει τη σχέση γονιού-παιδιού μέχρι την υπερβολική κλιμάκωση της σύγκρουσης, ενώ, παράλληλα, ανοίγει συναρπαστικούς εννοιολογικούς ορίζοντες, πολύ πιο πέρα από την καβατίνα της οικογενειακής κατάστασης.
[contents] =>
[notes] => Πρόλογος: Mikael Hautchamp.
[lang_code] => el
[seo_url] => νεο-γαλλικο-θεατρο-419921
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 7912
[area_id] => 1
[publish_date] => 1477951200
[first_publish_date] => 1477951200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_212984/212984.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/22/b212984.jpg
[isbn] => 978-960-505-247-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 208
[weight] =>
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1478243364
)
[8] => Array
(
[title_id] => 201893
[title] => Θέατρο
[subtitle] => Ακριβώς το τέλος του κόσμου. Μιούσικ χώλλ. Οι κανόνες του σαβουάρ βιβρ στη σύγχρονη κοινωνία
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Σχεδόν συμβολικός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο θάνατος θέρισε στο άνθος της νιότης τους, ωσάν διάττοντες αστέρες, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μεταξύ 1989 και 1996, τους τρεις Γάλλους θεατρικούς συγγραφείς B.-M. Koltes, J.-L. Lagarce και D.-G. Gabily - τους δυο πρώτους από την ασθένεια της εποχής, το Έιτζ. Τρεις πρωτότυποι αστέρες, οι οποίοι ανανέωσαν εκ βάθρων ο καθένας με τον τρόπο του τη θεατρική γραφή, επανατοποθετώντας το λόγο στο κέντρο του παιχνιδιού. Είκοσι χρόνια μετά το θάνατό του, το έργο του Lagarce έχει μεταφραστεί και παίζεται σε όλες τις γλώσσες.
Ως θέατρο λόγου, το έργο του Λαγκάρς εστιάζει στην ομιλία και στη δυσκολία της έκφρασης των πραγμάτων. Ένα από τα σταθερά μοτίβα του έργου του είναι το σχήμα λόγου της επανόρθωσης : τα πρόσωπα επαναλαμβάνουν κατά τη βούλησή τους τα λόγια τους, αλλάζοντάς τα. Και όσο πληθαίνουν οι διαδοχικές διευκρινίσεις, τόσο πιο συγκεχυμένα γίνονται τα πράγματα. Υπ’ αυτή την έννοια, το θέατρο του Λαγκάρς είναι από πολλές απόψεις μια τραγωδία της έκφρασης.
Οι "Κανόνες του σαβουάρ βιβρ στη σύγχρονη κοινωνία" (1993) αποτελεί αρχετυπικό παράδειγμα. Πρόκειται για το μονόλογο μιας 'Κυρίας' που περιγράφει, θεσπίζει και σχολιάζει τους κανόνες που πρέπει κανείς να ακολουθήσει ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει ήρεμα και αποτελεσματικά τις μεγάλες στιγμές της ύπαρξης.
Στο έργο "Μιούζικ Χωλλ" (1988) μια τραγουδίστρια επιστρέφει στην ενεργό δράση, και μαζί με τους δύο κολλητούς της σχηματίζουν ένα είδος τραγικοκωμικής χορωδίας. Κι εδώ, επίσης, η εξελισσόμενη τραγικοκωμωδία είναι πρωτίστως γλωσσική: μονόλογος σε παρελθοντικό χρόνο, το θεατρικό βρίθει από στερεότυπες εκφράσεις και παροιμίες, που αφήνουν να εννοηθεί ότι η ιστορία αυτή είναι ήδη μια παλιά ιστορία, εφόσον, βέβαια, υπήρξε ποτέ...
Από τα τρία θεατρικά, το "Ακριβώς το τέλος του κόσμου" (1990) είναι μακράν το πιο αυτοβιογραφικό. Ο Λουί, 34 ετών, στην ηλικία σχεδόν του Λαγκάρς την εποχή της συγγραφής του έργου, επιστρέφει για να ανακοινώσει στην οικογένειά του το επικείμενο και αναπόφευκτο τέλος του. Καθώς όμως η επιστροφή του προκαλεί συγκίνηση, ανασύρει μνήμες και γεννάει εντάσεις, δεν κατορθώνει να εκφραστεί, όντας τελικά πιο μόνος από ποτέ απέναντι στο θάνατο. Το έργο είναι μια τραγωδία με θέμα την επιστροφή, με ευθεία αναφορά στην παραβολή του Άσωτου Υιού, αλλά και στην επιστροφή του Οδυσσέα στην πατρίδα: όπως ο ήρωας της Οδύσσειας, ο Λουί επιστρέφει κοντά στους δικούς του για να τον αναγνωρίσουν. Για τελευταία φορά, χωρίς όμως επιτυχία. Το έργο θεωρείται σήμερα από πολλούς το αριστούργημά του.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => θεατρο-397787
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 53361
[area_id] => 1
[publish_date] => 1427835600
[first_publish_date] => 1427835600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_201893/201893.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/21/b201893.jpg
[isbn] => 978-960-505-177-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 208
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1431417020
)
[9] => Array
(
[title_id] => 194292
[title] => Νέο γαλλικό θέατρο
[subtitle] => Αναζήτηση εργασίας. Χίλντα. Μήδεια, μανιασμένο ποίημα / Ιφιγένεια
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Νέο Γαλλικό Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Οι Εκδόσεις Άγρα, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας, δημοσιεύουν έργα των πλέον καταξιωμένων σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων της Γαλλίας. Ο παρών τόμος περιέχει έργα του Μισέλ Βιναβέρ, της Μαρί Ντιάνγ και του Ζάν Ρενέ.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => νεο-γαλλικο-θεατρο-382637
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 7912
[area_id] => 1
[publish_date] => 1396299600
[first_publish_date] => 1396299600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_194292/194292.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/20/b194292.jpg
[isbn] => 978-960-505-112-9
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 232
[weight] =>
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 3
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1523861588
)
[10] => Array
(
[title_id] => 187762
[title] => Νέο γαλλικό θέατρο
[subtitle] => Η θύελλα επιμένει. Γκυγιώμ, γλυκιά μου. H γαλάζια τίγρις του Ευφράτη
[parallel_title] =>
[original_title] => Toujours l'orage. Les garçons et Guillaume. Le tigre bleu de l'Euphrate
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Νέο Γαλλικό Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Έντζο Κορμάν: "Η θύελλα επιμένει"
- "Αυτή η κρύα νύχτα θα μας κάνει όλους αλλοπαρμένους και παράφρονες" λέει ο τρελός του βασιλιά Λήρ, ενώ η καταιγίδα λυσσομανά στην άγονη γη, στην τρίτη πράξη της τραγωδίας που ο Σαίξπηρ έγραψε στις αρχές του 17ου αιώνα. Είναι στα τέλη του 20ου αιώνα, στη διάρκεια μιας άλλης κρύας νύχτας, όταν ο νεαρός Αυστριακός σκηνοθέτης Νάταν Γκόλντινγκ προτείνει στον ηλικιωμένο Τέο Στάινερ, μυθική φιγούρα του μεταπολεμικού αυστριακού θεάτρου, να βάλει ένα τέλος στα εικοσιπέντε χρόνια σιωπής και εξορίας, και να παίξει τον βασιλιά Λήρ σε μια βερολινέζικη σκηνή. Γιατί η φιγούρα του έκπτωτου βασιλιά οδηγεί τον παλιό ηθοποιό περισσότερο από μισό αιώνα πίσω, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Τερεζίν; 139.654 Εβραίοι από την Ευρώπη εξορίστηκαν εκεί. Μόλις 17.320 επέζησαν. "Όταν γεννιόμαστε, πλαντάζουμε που ερχόμαστε/ σε τούτη τη μεγάλη των τρελών σκηνή" λέει ο βασιλιάς Λήρ.
Γκυγιώμ Γκαλλιέν: "Γκυγιώμ, γλυκιά μου!"!
- "Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τη μητέρα μου είναι όταν ήμουν τεσσάρων ή πέντε χρονών. Μας καλούσε για το δείπνο, εμένα και τον αδελφό μου, λέγοντας: ''Γκυγιώμ, γλυκιά μου!'' και πριν δυό μέρες, που της μίλησα τελευταία φορά στο τηλέφωνο, κλείνοντας μου είπε: ''Σε φιλώ, αγαπημένη μου''". Με τρόπο αυτοβιογραφικό και ξεκαρδιστικό, ο Γκαλλιέν εκμεταλλεύεται τα παιδικά του χρόνια, τις απογοητεύσεις του, τις προσωπικές του αδυναμίες. Όπως διαφαίνεται από τον τίτλο του έργου, η μητέρα του τον ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα αδέλφια του, αναγκαστικά "υποδύεται το κορίτσι", ακόμη και στον τόνο της φωνής. Ο μονόλογος που απορρέει διερευνά την έννοια του φύλου ως στοιχείου ταυτότητας, με διαβρωτικό χαρακτήρα που ξέρει πως να διεγείρει τη σκέψη γύρω από τραυματικά θέματα.
Λωράν Γκωντέ: "Η γαλάζια τίγρις του Ευφράτη"
- Ο Αλέξανδρος θα πεθάνει. Αφού νίκησε τον Δαρείο, κατέκτησε τη Βαβυλώνα και τη Σαμαρκάνδη, έχτισε νέες πόλεις και ίδρυσε μια τεράστια αυτοκρατορία, ο πυρετός τον καταβάλλει. Του απομένουν λίγες ώρες ζωή. Δεν φοβάται. Ατενίζει το θάνατο και τον καλεί να πλησιάσει για να του διηγηθεί ο ίδιος τη ζωή του. Ο Αλέξανδρος μιλάει και ο θάνατος ακούει. Τον αφήνει να ξαναζήσει τη μέθη της εποχής του και να ξανανιώσει, για μια τελευταία φορά, την επιθυμία τίποτα να μην αναχαιτίσει την πορεία του. Να φτάσει ακόμα πιο μακριά, σε άγνωστα εδάφη. Την επιθυμία να μείνει για πάντα πιστός σε αυτή την εσωτερική δίψα που τίποτα δεν μπορεί να την κατευνάσει. Έπος, τραγικό ποίημα, απόλυτο θέατρο μέσα από τη γλωσσική τεχνική του, το εξαιρετικό αυτό κείμενο του Γκωντέ θυμίζει αρχαία τραγωδία.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => νεο-γαλλικο-θεατρο-369661
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 7912
[area_id] => 1
[publish_date] => 1364763600
[first_publish_date] => 1364763600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_187762/187762.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/19/b187762.jpg
[isbn] => 978-960-505-061-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 206
[weight] => 317
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1441628127
)
[11] => Array
(
[title_id] => 172887
[title] => Χωρίς επαύριον
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Point de lendemain
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Αγαπούσα παράφορα την Κόμισσα ντε... Ήμουν είκοσι χρόνων, ήμουν άπειρος, με απατούσε, θύμωσα, με εγκατέλειψε... Ήμουν άπειρος, την επιθύμησα πάλι, ήμουν είκοσι χρόνων, με συγχώρησε. Είκοσι χρόνων, άπειρος, με απατούσε διαρκώς και δεν με εγκατέλειπε πια. Πίστευα ότι ήμουν ο εραστής των εραστών, ο πληρέστερος των ανδρών."
Ο Μίλαν Κούντερα, στο έργο του "Η τέχνη του μυθιστορήματος", θεωρεί ότι το μυθιστόρημα του Βιβάν Ντενόν "ξεκινάει με την ωραιότερη παράγραφο της γαλλικής μυθιστορίας".
Η αρχή του "Χωρίς επαύριον" επιβάλλεται ως αριστούργημα ύφους και ειρωνείας. Οι προτάσεις είναι σύντομες και περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα. Καμία συνδετική λέξη δεν επιβαρύνει το κείμενο. Οι λιμπερτίνοι φαίνεται πως ξέρουν να προσπερνούν τους διακοσμητικούς συνδέσμους, όπως ακριβώς και τα συναισθήματα. Ο έρωτας περιορίζεται σε επιθυμία και η ευπρέπεια σε κώδικα καλής συμπεριφοράς. Η γλώσσα τέλεια, εξαγνισμένη από τον πεσιμισμό των κλασικών ηθικολόγων, έχει την ακρίβεια νυστεριού.
Πρόκειται για την αφήγηση μιας ερωτικής νύχτας μετά το θέατρο στο περίπτερο μιας κόμισσας που εκμαυλίζει έναν νέο ιππότη. Μια νύχτα σαν διαδρομή σε τρία στάδια: στην αρχή, κάνουν περίπατο στο πάρκο· ύστερα, κάνουν έρωτα στο περίπτερο· τέλος, συνεχίζουν ν' αγαπιούνται σ' ένα μυστικό δωμάτιο του πύργου.
Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 1777 ανωνύμως, ακολούθησαν διάφορες εκδόσεις με παραλλαγές από αγνώστους, και επανεκδόθηκε το 1812. Θεωρείται από τα αριστουργήματα της ερωτικής λογοτεχνίας του γαλλικού 18ου αιώνα, δίπλα στις "Επικίνδυνες σχέσεις" του Λακλό.
Η έκδοση περιέχει την εκδοχή του 1777 και του 1812, εκτενή πρόλογο ("Η τέχνη του έρωτα και ο έρωτας για την τέχνη") και εισαγωγή, το περίφημο κείμενο του Ανατόλ Φρανς "Ο βαρόνος Ντενόν", αναλυτικό χρονολόγιο και σχέδια του συγγραφέα.
"Απορείτε: πού, σ' όλον αυτό τον τόσο οργανωμένο, σηματοδοτημένο, ιχνηλατημένο, υπολογισμένο, μετρημένο χώρο, πού υπάρχει περιθώριο για αυθορμητισμό, για "τρέλα", πού είναι το παραλήρημα, πού είναι η τύφλωση του πόθου, ο "τρελός έρως" που λάτρεψαν οι υπερρεαλιστές, πού είναι η αυταπάρνηση; Πού είναι όλες εκείνες οι ιδιότητες του παραλογισμού που διαμόρφωσαν την ιδέα μας για τον έρωτα; Εδώ δεν έχουν καμιά δουλειά, όχι. Διότι η μαντάμ ντε Τ. είναι βασίλισσα της λογικής. Όχι της ανελέητης λογικής της μαρκησίας ντε Μερτέιγ [στις "Επικίνδυνες σχέσεις" του Λακλό], αλλά μιας γλυκιάς και τρυφερής λογικής, μιας λογικής που υπέρτατη αποστολή της είναι να προστατεύει τον έρωτα.
Τη βλέπω να οδηγεί τον ιππότη μες στη φεγγαρόφωτη νύχτα. Τώρα σταματάει και του δείχνει το περίγραμμα μιας στέγης που διαγράφεται μπροστά τους στο ημίφως. [...] Τα πάντα είναι κανονισμένα, κατασκευασμένα, τεχνητά, τα πάντα είναι σκηνοθετημένα, τίποτα δεν είναι ειλικρινές, ή, για να το πούμε αλλιώς, τα πάντα είναι τέχνη· σ' αυτή την περίπτωση: τέχνη να παρατείνεις την αγωνία, κι ακόμα καλύτερα, τέχνη να μένεις όσο το δυνατόν περισσότερο σε κατάσταση ερεθισμού".
Μίλαν Κούντερα, "Η βραδύτητα", Εστία 1996
[contents] =>
[notes] => Πρόλογος: Julien Cendres, "Βιβάν Ντενόν, η τέχνη του έρωτα και ο έρωτας για την τέχνη". Eισαγωγή, σημειώσεις: Michel Delon. Επίμετρο: Anatole France, "Ο βαρόνος Ντενόν". Περιέχονται αποσπάσματα από τη "Βραδύτητα" του Μίλαν Κούντερα (μτφρ. Σεραφείμ Βελέντζα, "Εστία", 1996)
[lang_code] => el
[seo_url] => χωρις-επαυριον-340037
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 98562
[area_id] => 1
[publish_date] => 1320098400
[first_publish_date] => 1320098400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_172887/172887.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b172887.jpg
[isbn] => 978-960-325-904-6
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 167
[weight] => 248
[dimensions] => 21x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 14.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1323074674
)
[12] => Array
(
[title_id] => 136099
[title] => Η κληρονομιά
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => [...] Το πρώτο, θεμελιακό στοιχείο των προσώπων στα έργα του Μαριβώ είναι ο ηθοποιός. Δεν είναι ο παραδοσιακός ηθοποιός που καλείται να παίξει ένα ρόλο, αλλά ο ηθοποιός που καλείται να παίξει τον ίδιο τον εαυτό του, ή καλύτερα ακόμα τον επιθυμητό απ' τους άλλους εαυτό του, να παίξει τις ίδιες του τις βαθύτερες επιθυμίες. Η γλώσσα του δεν αποκαλύπτει, αλλά αποκρύπτει για να αποκαλύψει. Ο Μαριβώ μετέφερε στη γλώσσα του αιώνα του τα κεκτημένα, όσα ο ίδιος και η εποχή του αποδέχονταν, από το Μολιέρο το Ρακίνα και την Commedia dell' Arte. Και πέραν τούτου μεταφράζει τη γλώσσα αυτή, τη γλώσσα του αιώνα του, δηλαδή, σε μια νέα γλώσσα, αποκλειστικά δική του, τη γλώσσα του Marivaudage. Μια νέα γλώσσα δημιουργείται μέσα στην ίδια τη γλώσσα, με τη ίδια γραμματική, το ίδιο συντακτικό, τους ίδιους απαράβατους και δεσμευτικούς κανόνες. Πόσες γλώσσες μπορεί να έχει η ίδια η γλώσσα! Όμως μόνο ένα Μαριβώ. Ποια είναι όμως η γλώσσα του Maurivaudage; Η ανάλυση των πιο απλών αισθημάτων με τους πιο περίπλοκους τρόπους. Η ανάλυση των πιο περίπλοκων αισθημάτων με τον απλούστερο τρόπο. Ποτέ άλλοτε η φυσικότητα δεν ήταν τόσο εξεζητημένη και η εκζήτηση τόσο φυσική. Και ποτέ άλλοτε η ακριβολογία δεν ήταν τόσο αμφίσημη.
(Ανδρέας Στάικος)
[contents] =>
[notes] => Από την παράσταση του "Studio Μαυρομιχάλη" τον Οκτώβριο του 2008.
[lang_code] => el
[seo_url] => η-κληρονομια-267279
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 6457
[writter_id] => 1977
[area_id] => 1
[publish_date] => 1222808400
[first_publish_date] => 1222808400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_136099/136099.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/14/b136099.jpg
[isbn] => 978-960-7893-62-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 95
[weight] => 146
[dimensions] => 21x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 7.66
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1229068743
)
[13] => Array
(
[title_id] => 120514
[title] => Έρως βαρύς
[subtitle] => Ένας ερωτικός διάλογος από τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη: Ακατάλληλο για παιδιά
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Αριστοφάνης έγραψε την κωμωδία "Λυσιστράτη" ενώ μενόταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος (411 π.Χ.). Η Αθηναία Λυσιστράτη ξεσηκώνει τις γυναίκες να απέχουν από την συζυγική κλίνη και να κλειστούν στην Ακρόπολη, αν δε σταματήσουν οι εχθροπραξίες.
Έτσι την έπαθε και ο Κινησίας με την γυναίκα του την Μυρίνη... που την ποθεί κι αυτή τον βασανίζει...
Πρόκειται για ένα λεύκωμα με 24 ερωτικά σχέδια εμπνευσμένα από έναν ερωτικό διάλογο από τη "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ερως-βαρυς-236225
[deleted] => 0
[category_id] => 29
[publisher_id] => 21
[writter_id] => 0
[area_id] => 1
[publish_date] => 1177966800
[first_publish_date] => 1177966800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_120514/120514.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/13/b120514.jpg
[isbn] => 978-960-04-3494-1
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 11
[pages] => 28
[weight] => 493
[dimensions] => 34x26
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 8
[translated_from] => 8
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 30.58
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1280300400
)
[14] => Array
(
[title_id] => 70380
[title] => Γκαμιανί
[subtitle] => Ή δύο νύχτες παραφοράς
[parallel_title] =>
[original_title] => Gamiani ou deux nuits d'excès
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => [...] Η Γκαμιανί αποτελεί το πιο διάσημο και πολυδιαβασμένο ερωτικό γαλλικό κείμενο καθ' όλο τον 19ο αιώνα. Συνιστά ένα μικρό αριστούργημα της ερωτικής πεζογραφίας. Ο έκλυτος ερωτικός βίος του Αλφρέ ντε Μυσσέ (1810-1857), η ακόλαστη ζωή του, ο δονζουανικός του χαρακτήρας, το αριστοκρατικό του πνεύμα ο σαπφισμός της Γεωργίας Σάνδη, του ενέπνευσαν την πορνογραφική και θανάσιμη ιστορία της κόμισσας Γκαμιανί. Κατέχει τα μεγαλύτερα ποσοστά στις παράνομες εκδόσεις από την εποχή της δημοσίευσής της, το 1833, έως και τα χρόνια του 1930. Αυτό το επιβλητικό φρενήρες μυθιστόρημα, απίστευτης τόλμης για την εποχή του, προαναγγέλλει, χάρη στη στενή δισύνδεση του ερωτισμού με τον θάνατο, τον Ζωρζ Μπατάιγ. Εξάλλου, ο Μυσσέ παραμένει ο μοναδικός ερωτογράφος συγγραφέας του γαλλικού ρομαντισμού. [...]
[contents] =>
[notes] => Με 12 γκραβούρες του Deveria.
[lang_code] => el
[seo_url] => γκαμιανι-137303
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 43107
[area_id] => 1
[publish_date] => 1022878800
[first_publish_date] => 1022878800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_70380/70380.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/08/b70380.jpg
[isbn] => 978-960-325-431-7
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 175
[weight] => 363
[dimensions] => 23x17
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 16.23
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1362142154
)
[15] => Array
(
[title_id] => 21669
[title] => Ο θρίαμβος του έρωτα. Η κληρονομιά. Οι ψευδοεξομολογήσεις. Οι καλόπιστοι θεατρίνοι
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] =>
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ο-θριαμβος-του-ερωτα.-η-κληρονομια.-οι-ψευδοεξομολογησεις.-οι-καλοπιστοι-θεατρινοι-42241
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 1977
[area_id] => 1
[publish_date] => 725839200
[first_publish_date] => 725839200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_21669/21669.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/03/b21669.jpg
[isbn] => 978-960-325-009-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 369
[weight] =>
[dimensions] => 17x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.21
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1226571093
)
[16] => Array
(
[title_id] => 21664
[title] => Οι επικίνδυνες σχέσεις
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Les Liaisons dangereuses
[alternative_title] =>
[collection] => Οι επικίνδυνες σχέσεις
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Όταν το ερωτικό επιστολογραφικό μυθιστόρημα "Οι επικίνδυνες σχέσεις" (1732) είχε ήδη θεωρηθεί ένα έλασσον αριστούργημα και σχεδόν παράνομο, ο Choderlos de Laclos (1741-1803) έλεγε : "Θέλησα να δημιουργήσω ένα έργο που θα έχει έναν απόηχο πάνω στη γη όταν εγώ δεν θα υπάρχω".
Ο Laclos είναι ένας καταδότης των ονείρων. Αποκάλυψε τα όνειρα της εποχής του, δίνοντάς τους ζωή, εισάγοντάς τα στον ευρύ χώρο των συλλογικών ονείρων, στον χώρο όπου τα προνομιούχα πρόσωπα, που έστω και για μια στιγμή μπόρεσαν να κατευθύνουν την μοίρα τους, δίδουν τροφή στα όνειρα των κοινών θνητών.
Στις "Επικίνδυνες σχέσεις" το ύφος έχει μιαν εξέχουσα σπουδαιότητα. Τα πρόσωπα του Laclos αναπνέουν από το ύφος τους, ταυτίζονται με το ύφος τους.
Η πρωτοτυπία του συνίσταται στο μέσον του καταναγκασμού: δεν είναι πια η ισχύς αλλά η πειθώ. Το ψεύδος είναι το λεπτότερο μέσον καταναγκασμού: η δράση πάνω σ' ένα μέρος του πνεύματος κάποιου προσώπου. Και ο αναγνώστης, εφόσον κατέχει το μυστικό, συναισθάνεται εντονότερα τον καταναγκασμό. [...] Τα δύο σημαίνοντα πρόσωπα των "Επικίνδυνων σχέσεων" δημιουργούν μια μυθολογία της θέλησης και η αδιάλειπτη ανάμειξη της θέλησης και του ερωτισμού είναι το ισχυρότερο μέσο της δράσης των. Το ερωτικότερο πρόσωπο του βιβλίου, η Μαρκησία ντε Μερτέιγ, έχει και την ισχυρότερη θέληση. Είναι μάλιστα το πρόσωπο με την ισχυρότερη θέληση της γαλλικής λογοτεχνίας. [...] Η μυθιστορηματική δύναμη των ηρώων πηγάζει από το γεγονός ότι η αντίληψή τους περί της ζωής λειτουργεί κυριολεκτικά σαν ένα πάθος: το προσωπικό πάθος τους, ακατανίκητο, αναφαίρετο, και πάντοτε συνδεδεμένο με ένα κοινό πάθος (φιλοδοξία, σεξουαλική επιθυμία) που κατευθύνεται και θεμελιώνεται ως αξία. "
Οι "Επικίνδυνες σχέσεις" του Pierre Choderlos de Laclos πρωτοεκδόθηκαν στο Παρίσι το 1782. Η κοινωνία αντιμετώπισε το γεγονός ως σκάνδαλο. Η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε σε μερικές μέρες καθώς και επόμενες εκδόσεις. Ένα αντίτυπο, χωρίς τίτλο στο εξώφυλλο, βρέθηκε αργότερα στα προσωπικά υπάρχοντα της Μαρίας Αντουανέττας. Η κυκλοφορία τους επιτράπηκε επί Λουδοβίκου ΙΣΤ' και των διαφόρων επαναστατικών κυβερνήσεων που ακολούθησαν. Απαγορεύτηκε μόνο με την κατηγορία του "επικίνδυνου" το 1825, επί κυβερνήσεως του Καρόλου Ι', μαζί με τα έργα του Βολταίρου, του Ρουσώ, του Μοντεσκιέ και του Μπωμαρσαί.
Η απαγόρευση ίσχυσε ουσιαστικά σ' όλον τον 19ο αιώνα. Δεν είναι παράξενο που μόνο ο Baudelaire, ο "καταραμένος ποιητής", το υποστήριξε, αν και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη μελέτη του για το βιβλίο. Οι "Επικίνδυνες σχέσεις" χαρακτηρίστηκαν ως "έργο εξοργιστικής ανηθικότητας", "βιβλίο άξιο θαυμασμού και κατάρας", ο συγγραφέας τους θεωρήθηκε ότι "επειδή σκιαγραφούσε τέρατα, έπρεπε να είναι τέρας ο ίδιος". Στον αιώνα μας το βιβλίο απέκτησε μεγάλη κριτική εκτίμηση και δημοτικότητα, αν και η ιδέα του "κινδύνου" και του σκανδάλου παρέμεινε. Τα τελευταία χρόνια γυρίστηκαν ταινίες -του Roger Vadim το 1959, του Stephen Frears και του Milos Forman το 1988-1989, ενώ ο Ανατολικογερμανός συγγραφέας Heiner Muller έγραψε το "Κουαρτέτο", θεατρικό έργο με βάση τις "Επικίνδυνες σχέσεις".
Το βιβλίο αυτό, αν καίει, δεν μπορεί να καίει παρά με τον τρόπο που καίει ο πάγος.
Charles Baudelaire
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => οι-επικινδυνες-σχεσεις-42231
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 19231
[area_id] => 1
[publish_date] => 636242400
[first_publish_date] => 636242400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_21664/21664.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/03/b21664.jpg
[isbn] => 978-960-325-112-5
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 316
[weight] =>
[dimensions] => 18x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 2
[total_volumes] => 2
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 12.17
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1320242934
)
[17] => Array
(
[title_id] => 122075
[title] => Οι επικίνδυνες σχέσεις
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Les Liaisons dangereuses
[alternative_title] =>
[collection] => Οι επικίνδυνες σχέσεις
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Όταν το ερωτικό επιστολογραφικό μυθιστόρημα "Οι επικίνδυνες σχέσεις" (1732) είχε ήδη θεωρηθεί ένα έλασσον αριστούργημα και σχεδόν παράνομο, ο Choderlos de Laclos (1741-1803) έλεγε : "Θέλησα να δημιουργήσω ένα έργο που θα έχει έναν απόηχο πάνω στη γη όταν εγώ δεν θα υπάρχω".
Ο Laclos είναι ένας καταδότης των ονείρων. Αποκάλυψε τα όνειρα της εποχής του, δίνοντάς τους ζωή, εισάγοντάς τα στον ευρύ χώρο των συλλογικών ονείρων, στον χώρο όπου τα προνομιούχα πρόσωπα, που έστω και για μια στιγμή μπόρεσαν να κατευθύνουν την μοίρα τους, δίδουν τροφή στα όνειρα των κοινών θνητών.
Στις "Επικίνδυνες σχέσεις" το ύφος έχει μιαν εξέχουσα σπουδαιότητα. Τα πρόσωπα του Laclos αναπνέουν από το ύφος τους, ταυτίζονται με το ύφος τους.
Η πρωτοτυπία του συνίσταται στο μέσον του καταναγκασμού: δεν είναι πια η ισχύς αλλά η πειθώ. Το ψεύδος είναι το λεπτότερο μέσον καταναγκασμού: η δράση πάνω σ' ένα μέρος του πνεύματος κάποιου προσώπου. Και ο αναγνώστης, εφόσον κατέχει το μυστικό, συναισθάνεται εντονότερα τον καταναγκασμό. [...] Τα δύο σημαίνοντα πρόσωπα των "Επικίνδυνων σχέσεων" δημιουργούν μια μυθολογία της θέλησης και η αδιάλειπτη ανάμειξη της θέλησης και του ερωτισμού είναι το ισχυρότερο μέσο της δράσης των. Το ερωτικότερο πρόσωπο του βιβλίου, η Μαρκησία ντε Μερτέιγ, έχει και την ισχυρότερη θέληση. Είναι μάλιστα το πρόσωπο με την ισχυρότερη θέληση της γαλλικής λογοτεχνίας. [...] Η μυθιστορηματική δύναμη των ηρώων πηγάζει από το γεγονός ότι η αντίληψή τους περί της ζωής λειτουργεί κυριολεκτικά σαν ένα πάθος: το προσωπικό πάθος τους, ακατανίκητο, αναφαίρετο, και πάντοτε συνδεδεμένο με ένα κοινό πάθος (φιλοδοξία, σεξουαλική επιθυμία) που κατευθύνεται και θεμελιώνεται ως αξία. "
Οι "Επικίνδυνες σχέσεις" του Pierre Choderlos de Laclos πρωτοεκδόθηκαν στο Παρίσι το 1782. Η κοινωνία αντιμετώπισε το γεγονός ως σκάνδαλο. Η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε σε μερικές μέρες καθώς και επόμενες εκδόσεις. Ένα αντίτυπο, χωρίς τίτλο στο εξώφυλλο, βρέθηκε αργότερα στα προσωπικά υπάρχοντα της Μαρίας Αντουανέττας. Η κυκλοφορία τους επιτράπηκε επί Λουδοβίκου ΙΣΤ' και των διαφόρων επαναστατικών κυβερνήσεων που ακολούθησαν. Απαγορεύτηκε μόνο με την κατηγορία του "επικίνδυνου" το 1825, επί κυβερνήσεως του Καρόλου Ι', μαζί με τα έργα του Βολταίρου, του Ρουσώ, του Μοντεσκιέ και του Μπωμαρσαί.
Η απαγόρευση ίσχυσε ουσιαστικά σ' όλον τον 19ο αιώνα. Δεν είναι παράξενο που μόνο ο Baudelaire, ο "καταραμένος ποιητής", το υποστήριξε, αν και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη μελέτη του για το βιβλίο. Οι "Επικίνδυνες σχέσεις" χαρακτηρίστηκαν ως "έργο εξοργιστικής ανηθικότητας", "βιβλίο άξιο θαυμασμού και κατάρας", ο συγγραφέας τους θεωρήθηκε ότι "επειδή σκιαγραφούσε τέρατα, έπρεπε να είναι τέρας ο ίδιος". Στον αιώνα μας το βιβλίο απέκτησε μεγάλη κριτική εκτίμηση και δημοτικότητα, αν και η ιδέα του "κινδύνου" και του σκανδάλου παρέμεινε. Τα τελευταία χρόνια γυρίστηκαν ταινίες -του Roger Vadim το 1959, του Stephen Frears και του Milos Forman το 1988-1989, ενώ ο Ανατολικογερμανός συγγραφέας Heiner Muller έγραψε το "Κουαρτέτο", θεατρικό έργο με βάση τις "Επικίνδυνες σχέσεις".
Το βιβλίο αυτό, αν καίει, δεν μπορεί να καίει παρά με τον τρόπο που καίει ο πάγος.
Charles Baudelaire
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => οι-επικινδυνες-σχεσεις-239345
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 44
[writter_id] => 19231
[area_id] => 1
[publish_date] => 596930400
[first_publish_date] => 596930400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_122075/122075.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/13/b122075.jpg
[isbn] => 978-960-325-111-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 336
[weight] =>
[dimensions] => 18x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 1
[total_volumes] => 2
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 12.17
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1320242945
)
)
)
[2] => Array
(
[type] => Επιμέλεια
[books] => Array
(
[0] => Array
(
[title_id] => 236433
[title] => Πωλίν
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Παγκόσμια Λογοτεχνία
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το μυθιστόρημα "Πωλίν", που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, δημοσιεύθηκε το 1838 και είναι ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Αλέξανδρου Δουμά, το οποίο προεικονίζει και αναγγέλλει τα χαρακτηριστικά της αφηγηματικής τέχνης του, και κυρίως τη δεξιοτεχνική ανάμειξη του ιστορικού με το ιδιωτικό-λυρικό στοιχείο. Ο Αλέξανδρος Δουμάς, αφηγητής ο ίδιος, πληροφορείται από τον ζωγράφο φίλο του Αλφρέ ντε Νερβάλ την ιστορία μιας όμορφης και μυστηριώδους γυναίκας της οποίας προσπαθεί να αποκρύψει την ταυτότητα, σαν να πρόκειται για ένα πρόσωπο που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Με την "Πωλίν", ο Αλέξανδρος Δουμάς μας προσφέρει ένα μυθιστόρημα στο μεταίχμιο από τη ρομαντική στη γοτθική γραφή, όπου δεσπόζει η μυστηριώδης φύση, με απόκοσμες λίμνες, ερειπωμένα κτίρια, πύργους και μυστικά περάσματα. Οι χαρακτήρες του έργου του, σε αντίφαση με την ανώτερη κοινωνική θέση τους, είναι έρμαια ασίγαστων παθών που ενίοτε φτάνουν μέχρι το έγκλημα.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => πωλιν-466765
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 7585
[writter_id] => 696
[area_id] => 1
[publish_date] => 1554066000
[first_publish_date] => 1554066000
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_236433/236433.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/24/b236433.jpg
[isbn] => 978-960-637-008-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 0
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 13.78
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1555488154
)
[1] => Array
(
[title_id] => 215937
[title] => Λορεντζάτσιο
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Lorenzaccio
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Παγκόσμιο Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Λορέντζο, ο επονομαζόμενος υποτιμητικά Λορεντζάτσιο, πλήρης νεότητας, σαγήνης και χαρισμάτων, για να διασφαλίσει την εμπιστοσύνη και τη φιλία του τυραννικού και σεξομανούς δούκα Αλεξάνδρου των Μεδίκων, άρχοντα της Φλωρεντίας, μετέρχεται θεμιτά και αθέμιτα μέσα, εξυπηρετεί τις άνομες και χυδαίες ορέξεις του δούκα, εξευτελίζεται στον έσχατο βαθμό, προδίδει τις ιδέες και τις αρχές του... πριν τον δολοφονήσει.
Η μοναχική επανάσταση του Λορεντζάτσιο εναντίον της τυραννίας δεν συναντά την αποδοχή στην -υποτίθεται- επαναστατημένη φλωρεντινή κοινωνία, και ο Λορεντζάτσιο ανταμείβεται με την απόγνωση και τον θάνατο.
Το λαμπρότερο υπόδειγμα του ρομαντικού θεάτρου.
Η μελαγχολία της ματαιωμένης επανάστασης.
Η απελπισία ενός άλλου, αλλά εξίσου πολυσύνθετου, Άμλετ.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => λορεντζατσιο-425827
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 7585
[writter_id] => 43107
[area_id] => 1
[publish_date] => 1480543200
[first_publish_date] => 1480543200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_215937/215937.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/22/b215937.jpg
[isbn] => 978-618-5139-51-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 160
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 11.66
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1487320493
)
[2] => Array
(
[title_id] => 172573
[title] => Ο έρως εξευγενίζει τον Αρλεκίνο
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Arlequin poli par l'amour
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το θεατρικό έργο του Μαριβώ "Ο έρως εξευγενίζει τον Αρλεκίνο" έχει χαρακτηρισθεί ως "όνειρο θερινής νυκτός" της γαλλικής δραματουργίας. Τα σκηνικά παίγνια, η εναλλαγή της απόκρυψης και της αποκάλυψης των αισθημάτων, ο γλωσσικός πλούτος, οι υπαινιγμοί και οι αμφισημίες ενός πρώιμου "μαριβωντάζ" μεταφέρουν με δεξιοτεχνία τον θεατή στη μαγεία του παραμυθιού και διανθίζουν την θεατρική γραφή με στοιχεία εμπνευσμένα από την τεχνική της commedia dell'arte.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ο-ερως-εξευγενιζει-τον-αρλεκινο-339413
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 7743
[writter_id] => 1977
[area_id] => 1
[publish_date] => 1320098400
[first_publish_date] => 1320098400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_172573/172573.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b172573.jpg
[isbn] => 978-960-6808-32-6
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 50
[weight] => 93
[dimensions] => 20x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 5.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1321268364
)
[3] => Array
(
[title_id] => 152853
[title] => Η νύχτα της κυρίας Λουσιέν
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => La Nuit de Madame Lucienne
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Παγκόσμιο Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ένα θέατρο που ενοχλεί, απωθεί, ξεσηκώνει, αγανακτεί χαστουκίζοντας τον καθωσπρεπισμό, την υποκρισία, και την αποστεωμένη ηθική. Εκφράζεται μ' ένα τελείως προσωπικό ύφος, που παραπέμπει στο σουρεαλισμό, το θέατρο που παραλόγου και την αισθητική των κόμικς.
[contents] =>
[notes] => Μια προσέγγιση του έργου: Μαρία Κυριάκη.
[lang_code] => el
[seo_url] => η-νυχτα-της-κυριας-λουσιεν-300257
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 1
[writter_id] => 87860
[area_id] => 1
[publish_date] => 1267394400
[first_publish_date] => 1267394400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_152853/152853.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/16/b152853.jpg
[isbn] => 978-960-385-588-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 62
[weight] => 125
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 8.48
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1445600379
)
[4] => Array
(
[title_id] => 171224
[title] => Λεοκαντιά
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Léocadia
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => [...] Η ποικιλία των θεμάτων του ώθησε τον Ανούιγ να κατατάξει ο ίδιος τα περισσότερα έργα του σε κατηγορίες: ροζ θέατρο, μαύρο θέατρο, λαμπρό θέατρο, μπαρόκ θέατρο κ.ά. Η "Λεοκαντιά", που γράαφτηκε το 1939, ανήκει στην τριλογία του ροζ θεάτρου μαζί με τον "Χορό των κλεπτών" και το "Ραντεβού του Σενλίς".
(απόσπασμα από το βιβλίο)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => λεοκαντια-336719
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 961
[area_id] => 1
[publish_date] => 823125600
[first_publish_date] => 823125600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171224/171224.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171224.jpg
[isbn] =>
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 119
[weight] => 184
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1436518124
)
)
)
[3] => Array
(
[type] => Ευθύνη Σειράς
[books] => Array
(
[0] => Array
(
[title_id] => 137979
[title] => Ζωρζ Νταντέν ή Ο ανύπαρκτος σύζυγος
[subtitle] => Θέατρο
[parallel_title] =>
[original_title] => George Dandin ou le Mari confondu
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Ζώρζ Νταντέν είναι το έργο το πιο βαθύ, το πιο μαύρο που αφορά στην αταίριαστη κοινωνική συνύπαρξη. Ο Νταντέν είναι ο ήρωας που βρίσκεται αντιμέτωπος με μια σατανική κοινωνική μηχανή που του επιβάλλει τις πιο άδικες ταπεινώσεις και στο τέλος τη συνθηκολόγηση (...).
Μία από τις πιο σπαρακτικές στιγμές αυτού του έργου είναι η στιγμή που ο Νταντέν νομίζει ότι έχει τη δυνατότητα να σπάσει τα όρια του κύκλου του και να κερδίσει την καρδιά της Ανζελίκ. Είναι μια στιγμή τέλειου θεάτρου. Η Αντζελίκ είναι έξω από το σπίτι. Ζητά συγνώμη με όλη την καρδιά της και, για να αποφύγει την οργή των γονέων της, προτείνει στον σύζυγό της μία συναλλαγή. Αν της ανοίξει την πόρτα, δεσμεύεται να του δώσει ό,τι εκείνος ποθούσε από εκείνην ανέκαθεν. Με μια λέξη θα αλλάξουν δύο ζωές - η ζωή τους. Στη σιωπή που ακολουθεί δύο καρδιές κοντεύουν να σπάσουν. Είναι τρομακτικό.
Roger Planchon
[contents] =>
[notes] => Σημειώσεις, επίμετρο: Ανδρέας Στάικος.
[lang_code] => el
[seo_url] => ζωρζ-νταντεν-η-ο-ανυπαρκτος-συζυγος-271029
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 8085
[writter_id] => 10428
[area_id] => 1
[publish_date] => 1228082400
[first_publish_date] => 1228082400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_137979/137979.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/14/b137979.jpg
[isbn] => 978-960-98390-2-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 84
[weight] => 160
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 11.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1308555629
)
[1] => Array
(
[title_id] => 171124
[title] => Humus suivi de Camera degli sposi
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Τα χώματα, μία αλληγορία πένθους. Camera degli sposi
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Oui, theatre et hospitalite,
Car si j'avais l' audace de deux mots d' ordre, deux mots d' ordre seulement, je dirais: lisez ce livre, lisez ces deux livres relies en un, allez-y voir et entendre, c'est du theatre. C' est du theatre, d' abord parce qu' il y va de l' espace, un espace-ment qui ne se laisse jamais reduire a la parole, et il y va aussi de singuliers corps-a-corps parlants, des corps-a-corps perdus, a la fois irremplacables et allegoriques. Lisez vite et relisez lentement, car il y va aussi, d' un seul et meme coup, d' un seul et meme coup de theatre, mais d' un seul coup double, a la fois de la fondation du theatre (done de ses fondements, de sa legitimation, de sa justification, de son sous-sol, de son excavation archeo-logique, socle et abime, Grund-Abgrund) et de toute l' aporie, comme disent les Grecs, des lois de l' hospitalite.
Jacques Derrida
[contents] =>
[notes] => Πρόλογος: Jacques Derrida
[lang_code] => el
[seo_url] => humus-suivi-de-camera-degli-sposi-336519
[deleted] => 0
[category_id] => 39
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 7592
[area_id] => 1
[publish_date] => 975621600
[first_publish_date] => 975621600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171124/171124.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171124.jpg
[isbn] => 978-960-8473-29-4
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 163
[weight] => 232
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 37
[translated_from] => 37
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 7.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1518006422
)
[2] => Array
(
[title_id] => 171122
[title] => Κην ή Αταξία και μεγαλοφυία
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Kean ou Desordre et Génie
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Edmund Kean (1787-1833), Άγγλος ηθοποιός του 19ου αιώνα και ήρωας αυτού του θεατρικού έργου του Αλεξάνδρου Δουμά, υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς ερμηνευτές σαιξπηρικών ρόλων. Συγκεκριμένα, ειδικευόταν σε ρόλους "προδότη" όπως ο Ιάγος και ο Ριχάρδος ο Γ΄, σε ρόλους που απαιτούσαν τραχύτητα και βιαιότητα. Σε αντίθεση με τον ήρωα του Δουμά, ό Ε. Kean δεν διέθετε ταλέντο κωμικού ούτε μπορούσε να ανταποκριθεί σε ρόλους που απαιτούσαν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία όπως ο Άμλετ ή ο Ρωμαίος. Πραγματοποίησε περιοδείες στις Η.Π.Α., την Ιταλία και τη Γαλλία, όπου εξέπληξε το κοινό με την πολυτάραχη προσωπική του ζωή και τις ιδιορρυθμίες του. Προς το τέλος της ζωής του κατέληξε τρελός, ανίκανος να διαχωρίσει την πραγματική ζωή από τους ρόλους του. Πέθανε σε ηλικία 46 ετών όταν έχασε τις αισθήσεις του πάνω στη σκηνή ενώ έπαιζε τον Ιάγο.
Ο Αλέξανδρος Δουμάς είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει μία από τις παραστάσεις του Kean κατά την περιοδεία του στη Γαλλία, το 1826, την εποχή της άνθησης του ρομαντισμού. Η θυελλώδης ιδιοσυγκρασία του ηθοποιού, τα πάθη του και η μετέπειτα τρέλα του συνέθεταν τον ιδανικό για τη ρομαντική περίοδο ήρωα και προσέφεραν στον Δουμά μοναδικό υλικό για τη δημιουργία του έργου του, όπου βρίσκει την ευκαιρία να θίξει για μια ακόμη φορά το θέμα των σχέχεων καλλιτέχνη-εξουσίας. Η πρώτη παράσταση του Kean ανέβηκε στο Παρίσι στις 31 Αυγούστου 1836, με πρωταγωνιστή τον Frederic Lemaitre. Ο Δουμάς παρουσίασε έναν Kean τρυφερό και ευαίσθητο, αμβλύνοντας την τραχύτητα κάποιων χαρακτηριστικών του αληθινού προσώπου, ωραιοποιώντας τις ιδιορρυθμίες και την συχνά εξωφρενική συμπεριφορά του, ανυψώνοντάς τον σε πρωταγωνιστή ρόλων με έντονο συναισθηματισμό όπως ο Άμλετ, ο Οθέλλος και ο Ρωμαίος. Σ' αυτό το έργο δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα της πίστης, της φιλίας και της συμπαράστασης. Πρόσωπα διαφορετικής κοινωνικής τάξης, συνηθειών και χαρακτήρων βρίσκονται σε διαρκή πάλη και διεκδίκηση της αλήθειας, της αξιοπρέπειας, της δόξας, της ανεξαρτησίας, του έρωτα. Ο Kean, υπερασπιστής των γυναικών και όλων των αδυνάτων -το πρότυπο του ήρωα που συναντάμε σχεδόν σε όλα τα έργα του Δουμά-, αφού συγκρούεται επανειλημμένως με τους εκπροσώπους της άρχουσας τάξης, στο τέλος δικαιώνεται και σώζεται με τη βοήθεια της Αυτού Μεγαλειότητος του πρίγκιπος της Ουαλλίας. Παρ' όλο που το θέμα ακούγεται αφελές, οι λεπτοδουλεμένοι χαρακτήρες, οι έντονες συναισθηματικές καταστάσεις και η εύστοχη πλοκή συνθέτουν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και αντιπροσωπευτικά έργα της ρομαντικής περιόδου.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => κην-η-αταξια-και-μεγαλοφυια-336515
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 696
[area_id] => 1
[publish_date] => 915141600
[first_publish_date] => 915141600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171122/171122.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171122.jpg
[isbn] => 978-960-8473-27-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 149
[weight] => 211
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 6.22
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1317987610
)
[3] => Array
(
[title_id] => 171236
[title] => Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => La commère
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το "Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει" ("La Commere") το οφείλουμε στην περίεργη ιδιοτροπία ενός συλλέκτη θεατρικών έργων. Ο Πον ντε Βελ, ανιψιός της κυρίας ντε Τανσέν, στο φιλολογικό σαλόνι της οποίας σύχναζε ο Μαριβώ, είχε τη μανία να αγοράζει χειρόγραφα θεατρικών έργων, για τα οποία μερικές φορές πλήρωνε σημαντικά ποσά, έργα τα οποία για διάφορους λόγους δεν έβλεπαν το φως της σκηνής. Ο θάνατος τον βρήκε με μια συλλογή πολυάριθμων έργων. Ανάμεσά τους βρέθηκε και το χειρόγραφο "Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει", έργο του 1741, που ο Μαριβώ το προόριζε για τους Ιταλούς Κωμωδούς και, άγνωστο γιατί, δεν παίχτηκε ποτέ.
Η συλλογή αυτή μετά το θάνατο του Πον ντε Βελ διασκορπίστηκε. Όμως κάποια χειρόγραφα, μεταξύ των οποίων και το "Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει" αποκτήθηκαν, άγνωστο πώς και πότε, από την Comedie Francaise και παρέμειναν καταχωνιασμένα σε κάποια αποθήκη του θεάτρου μέχρι την ανακάλυψή τους, το 1965 από τη Σιλβί Σεβαλλέ.
[...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => στομα-εχει-και-μιλια-δεν-εχει-336743
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 1977
[area_id] => 1
[publish_date] => 891378000
[first_publish_date] => 891378000
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171236/171236.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171236.jpg
[isbn] => 978-960-8473-16-4
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 65
[weight] => 112
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318331792
)
[4] => Array
(
[title_id] => 171234
[title] => Το παιχνίδι του έρωτα και της τύχης
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Le Jeu de l' amour et du hasard
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το έργο του Marivaux "Το παιχνίδι του έρωτα και της τύχης", κωμωδία σε τρεις πράξεις και σε πεζό λόγο, πρωτοπαρουσιάστηκε από τους Ιταλούς Κωμωδούς τους Βασιλέως, τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 1730.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => το-παιχνιδι-του-ερωτα-και-της-τυχης-336739
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 1977
[area_id] => 1
[publish_date] => 888703200
[first_publish_date] => 888703200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171234/171234.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171234.jpg
[isbn] => 978-960-8473-17-1
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 93
[weight] => 147
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318252326
)
[5] => Array
(
[title_id] => 171233
[title] => Πριγκίπισσα Μαλένα
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => La Princesse Maleine
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => [...] Η "Πριγκίπισσα Μαλένα", που στάθηκε αφορμή για να αποκαλέσει η κριτική τον Maeterlinck "νέο Shakespeare", φέρνει έντονο το στίγμα του συμβολισμού. Ο αρχικός της τίτλος ήταν "Η μακρινή πριγκίπισσα" και, ενώ γράφτηκε αρχικά σε στίχο, ο συγγραφέας προτίμησε τελικά τον πεζό λόγο. Όσον αφορά τη γλώσσα, μελετητές του Maeterlinck εντόπισαν κάποιες εκφράσεις πολύ κοντινές στη μητρική του φλαμανδική γλώσσα, ενώ ο ίδιος ομολογεί πως από το έργο δεν λείπουν η απλοϊκότητα, οι επαναλήψει, ή ακόμη και κάποιες περιττές σκηνές, πράγματα που όμως δεν θέλησε ν' αλλάξει κατά την έκδοσή του. Η φαντασία του ποιητή ξεπερνά εδώ τα όρια του χώρου και του χρόνου: Η "Πριγκίπισσα Μαλένα" είναι μια εξέγερση ενάντια στον θάνατο. Ο Maurice Maeterlinck, που ζει την κάθε του μέρα σαν να είναι η τελευταία του, προβάλλει σε όλα του τα έργα τον ίδιο πρωταγωνιστή, το "ύψιστο πρόσωπο", όπως λέει ο ίδιος: τη ζωή.
Ξένια Γεωργοπούλοιυ
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => πριγκιπισσα-μαλενα-336737
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 17116
[area_id] => 1
[publish_date] => 886284000
[first_publish_date] => 886284000
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171233/171233.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171233.jpg
[isbn] => 978-960-8473-18-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 123
[weight] => 183
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318327750
)
[6] => Array
(
[title_id] => 2397
[title] => Παντογνώστης και ζωντόβολος
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Quisaitout et Grobêta
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => [...] Το "Παντογνώστης και ζωντόβολος" είναι ένα ταξίδι που δεν βαρύνεται ούτε από την εμμονή της ανακάλυψης, ούτε από την παρακμή του "όλα έχουν γίνει". Είναι μελαγχολικό και ελαφρύ, σάρκα και παραμύθι.
Κεντρικό ζευγάρι του έργου, ο κύριος και ο υπηρέτης. Ο έξυπνος και ο βλαξ, ο μορφωμένος και ο αδαής, το μυαλό και το στομάχι. Σχήμα πανάρχαιο και κλασικό, ιδιαίτερα αγαπητό στο γαλλικό θέατρο που ανατρέπεται για μια ακόμη φορά. Εδώ όμως τον λόγο δεν έχει η αστική ή η αριστοκρατική ηθική, αλλά ο τόπος των επιθυμιών και των ονείρων. Στον τόπο αυτό, η δομημένη λογική (;) και η αφελής έπαρση του Παντογνώστη, δεν έχουν καμία θέση. Η ποθητή από τους πάντες βαρώνη προσφέρεται αφειδώς δείχνοντας όμως μία σαφή προτίμηση προς τον Ζωντόβολο. Η είσοδος ενός τόσο γήινου πλάσματος στον πύργο των υποσχέσεων οδηγεί και στην κατάρρευση του όλου οικοδομήματος και στην ανάσταση της βαρώνης. Οι όροι του παιχνιδιού αλλάζουν, μόνο που, ουσιαστικά, δεν υπάρχει παιχνίδι. Ο καθένας χάνει από ένα κομμάτι του, τα πάντα φθείρονται σαν λέπια που πέφτουν, τα πάντα αναγεννώνται με την παλαιή τους φρεσκάδα.
Τα υπόλοιπα πρόσωπα λειτουργούν ως οπτασίες, απλά περάσματα ή καταλύτες, πάντοτε όμως μέρη ενός ονείρου που προσφέρεται σε όλους από άπειρες οπτικές γωνίες.
[...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => παντογνωστης-και-ζωντοβολος-4545
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 65
[area_id] => 1
[publish_date] => 883605600
[first_publish_date] => 883605600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_2397/2397.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/01/b2397.jpg
[isbn] => 978-960-8473-15-7
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 96
[weight] => 152
[dimensions] => 20x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 5.99
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318330912
)
[7] => Array
(
[title_id] => 2485
[title] => Φαίδρα
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Phèdre
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] =>
[contents] =>
[notes] => Επανέκδοση: Ίκαρος, 1990.
[lang_code] => el
[seo_url] => φαιδρα-4715
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 2684
[area_id] => 1
[publish_date] => 883605600
[first_publish_date] => 0
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_2485/2485.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/01/b2485.jpg
[isbn] => 978-960-8473-14-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 125
[weight] => 192
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 2
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 6.22
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318329581
)
[8] => Array
(
[title_id] => 81974
[title] => Βερενίκη
[subtitle] => Τραγωδία 1670-71
[parallel_title] =>
[original_title] => Bérénice
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Αντίοχος είναι ο άνθρωπος της σιωπής. Καταδικασμένος με μια μόνο κίνηση να σωπαίνει και να 'ναι πιστός, μένει σιωπηλός για πέντε χρόνια προτού μιλήσει στη Βερενίκη. Ο θάνατος γι' αυτόν είναι κάτι σιωπηλό. Το τελικό του αλίμονο αποτελεί επιστροφή στην οριστική σιωπή. Όσο για τη Βερενίκη, γνωρίζει ότι, μόλις παρέλθει η τραγωδία, ο χρόνος θα γίνει μόνο μία άπειρη απουσία νοήματος, που την εικονίζουν οι αμέτρητες θάλασσες: έχοντας ξαναγίνει διάρκεια, η ζωή παύει να είναι πια θέαμα. Αυτή είναι, με δυο λόγια, η Ανατολή στη "Βερενίκη": ο ίδιος ο θάνατος του θεάτρου. Πάνω στα καράβια τ' αγκυροβολημένα στην Όστια, μαζί με τον Αντίοχο, αυτό που ο Τίτος στέλνει να χαθεί στο μηδέν της Ανατολής είναι η ίδια η τραγωδία (Ρολάν Μπαρτ)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => βερενικη-160231
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 2684
[area_id] => 1
[publish_date] => 878335200
[first_publish_date] => 878335200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_81974/81974.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/09/b81974.jpg
[isbn] => 978-960-8473-04-1
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 119
[weight] => 186
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 6.22
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1317639348
)
[9] => Array
(
[title_id] => 38899
[title] => Ο μεγαλοπρεπής κερατάς
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Le cocu magnifique
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] =>
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ο-μεγαλοπρεπης-κερατας-75965
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 6697
[area_id] => 1
[publish_date] => 875653200
[first_publish_date] => 875653200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/placeholders/blank_page_cover.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/04/b38899.jpg
[isbn] => 978-960-8473-13-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 146
[weight] =>
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 5.99
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1176970360
)
[10] => Array
(
[title_id] => 82122
[title] => Τερέζ Ρακέν
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Thérèse Raquin
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Έξι χρόνια μετά το ομώνυμο μυθιστόρημα (1867), ο Zola διασκευάζει ο ίδιος για το θέατρο (1873) την "Τερέζ Ρακέν". Δεν είναι το μόνο, δεν είναι καν το πρώτο θεατρικό του έργο, ούτε και η μόνη θεατρική του επιτυχία.
Επανεκτιμημένο στις μέρες μας, το έργο αυτό σχοινοβατεί με αριστοτεχνικό τρόπο ανάμεσα στη φρίκη και το χιούμορ. Αποτυπώνει μια βαθιά συναίσθηση του αθώου και του ένοχου κομματιού της συμπεριφοράς των ανθρώπων, φέρνοντας στην επιφάνεια τον αδυσώπητο βηματισμό μιας αναπόδραστης μοίρας. Χωρίς να τους διαφωτίζει, ρίχνει ωστόσο το δικό του φως στους κύκλους και τους μηχανισμούς αυτού που ονομάζουμε πάθος.
Στην "Τερέζ Ρακέν" η νατουραλιστική διάθεση του Zola προσπαθεί να πλησιάσει τον πυρήνα της ανθρώπινης ιδιοσυστασίας, παρατηρώντας ένα στενό περιβάλλον μικροαστών επαρχιωτών, εγκατεστημένων στο Παρίσι.
Δίνη, έγκλημα, συνενοχή, μανία, αυτοδικία. Ένα πρότυπο του suspense.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => τερεζ-ρακεν-160527
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 10482
[area_id] => 1
[publish_date] => 844117200
[first_publish_date] => 844117200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_82122/82122.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/09/b82122.jpg
[isbn] => 978-960-8473-10-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 150
[weight] => 218
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 6.22
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318329450
)
[11] => Array
(
[title_id] => 171228
[title] => Διάλογος του κυρίου Ντεκάρτ με τον νεαρό κύριο Πασκάλ
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => L' entretien de M. Descartes avec M. Pascal de Jeune
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Όλοι γνωρίζουμε πως έζησαν τον ίδιο αιώνα και πως ανάμεσά τους δεν υπήρξε φιλοσοφική ομοφροσύνη. Εκείνο που συνήθως αγνοούμε είναι πως πέρασαν μιαν ολόκληρη μέρα μαζί, συζητώντας κεκλεισμένων των θυρών. Συναντήθηκαν στις 24 Σεπτεμβρίου 1647, σ' ένα μοναστήρι του τάγματος του Αγίου Φραγκίσκου του Παυλίου, όπου ο πατήρ Μερσήνιος είχε παραχωρήσει ένα κελί στον φίλο του Ντεκάρτ. Μία και μοναδική συνάντηση δίχως επαύριο, της οποίας το αντικείμενο παρέμεινε φυσικά άγνωστο.
Ο "Διάλογος του κυρίου Ντεκάρτ με τον νεαρό κύριο Πασκάλ" επιχειρεί να ανασυνθέσει έναν διάλογο που φέρνει σε αντίθεση όχι τόσο δύο φιλοσοφίες, όσο δύο μεγάλα πνεύματα, στους αντίποδες το ένα του άλλου, ως προς τον τρόπο ζωής και ως προς τον χαρακτήρα τους.
Jean - Claude Brisville
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => διαλογος-του-κυριου-ντεκαρτ-με-τον-νεαρο-κυριο-πασκαλ-336727
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 97651
[area_id] => 1
[publish_date] => 844117200
[first_publish_date] => 844117200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171228/171228.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171228.jpg
[isbn] => 978-960-8473-09-6
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 56
[weight] => 103
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318250751
)
[12] => Array
(
[title_id] => 171226
[title] => Ο Ταρτούφος
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Tartuffe
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το έργο του Μολιέρου "Ταρτούφος" παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην τελική του μορφή στις 5 Φεβρουαρίου 1669, στο Theatre de la salle du Palais Royal.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => ο-ταρτουφος-336723
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 10428
[area_id] => 1
[publish_date] => 823125600
[first_publish_date] => 823125600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171226/171226.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171226.jpg
[isbn] => 978-960-8473-06-5
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 137
[weight] => 209
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318329417
)
[13] => Array
(
[title_id] => 171194
[title] => Δεν παίζουν με τον έρωτα
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => One ne badine pas avec l' amour
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] =>
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => δεν-παιζουν-με-τον-ερωτα-336659
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 43107
[area_id] => 1
[publish_date] => 796683600
[first_publish_date] => 796683600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171194/171194.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171194.jpg
[isbn] => 978-960-8473-01-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 85
[weight] => 136
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318321843
)
[14] => Array
(
[title_id] => 171222
[title] => Αγώνας Νέγρου και σκύλων
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Combat de nègre et de chiens
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Αυτό το έργο γεννήθηκε πράγματι από ένα δράμα φευγαλέο, εξωπραγματικό αλλά τόσο συναρπαστικό: το πρώτο μου όραμα της Αφρικής! Μόλις βγήκα απ' το αεροπλάνο, δέχτηκα πρώτα την επίθεση αυτής της καταπληκτικής ζέστης που σε βάραινε στο σβέρκο, σε συνέθλιβε, και μόλις δρασκέλισα τις πόρτες του αεροδρομίου, όλες οι ιδέες για την Αφρική που τις κουβαλούσα στις αποσκευές μου καθηλώθηκαν σε τούτη τη σκηνή: ένας μαύρος αστυνομικός χτυπούσε έναν ομοαίματό του ανεβοκατεβάζοντας άγρια πάνω του το κλομπ του. Προχώρησα μέσα στο πλήθος, και προσέκρουσα αμέσως σ' αυτόν τον αόρατο, αλλά πανταχού παρόντα φράχτη που τοποθετούσε συμβολικά τους λευκούς από τη μία πλευρά και τους μαύρους από την άλλη. Κοίταξα προς την πλευρά των μαύρων. Αισθανόμουν ντροπή για τους δικούς μου· στά μάτια τους όμως έλαμπε τέτοιο μίσος ώστε μ' έπιασε φόβος, και έτρεξα προς την πλευρά των λευκών".
Bernard - Marie Koltes
(Συνέντευξη με τον Njami Simon στο περ. "Bwana Magazine", Μάρτιος 1983)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => αγωνας-νεγρου-και-σκυλων-336715
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 19182
[area_id] => 1
[publish_date] => 794008800
[first_publish_date] => 794008800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171222/171222.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171222.jpg
[isbn] => 978-960-8473-02-7
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 139
[weight] => 205
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318244269
)
[15] => Array
(
[title_id] => 171216
[title] => Τουρκαρέ
[subtitle] => Κωμωδία 1709
[parallel_title] =>
[original_title] => Turcaret
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θέατρο
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => [...] Στον "Τουρκαρέ" (1709) το πιο γνωστό έργο του, ο Lesage, με επιδέξιες παρακάμψεις, υπαγορευμένες από τα δεδομένα της εποχής του αλλά και από τις ίδιες τις απαιτήσεις του θεάτρου, αυτονομείται από τα επιβλητικά αρχέτυπά του, ιδίως από εκείνα του Μολιέρου, και καταλήγει σε μορφές και καταστάσεις πρωτόγνωρες και αδιερεύνητες μέχρι τότε.
[...]
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Το έργο του Lesage "Τουρκαρέ", πρωτοπαρουσιάστηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1709 από το θίασο της Comedie Francaise.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => τουρκαρε-336703
[deleted] => 0
[category_id] => 40
[publisher_id] => 76
[writter_id] => 26948
[area_id] => 1
[publish_date] => 738882000
[first_publish_date] => 738882000
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_171216/171216.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b171216.jpg
[isbn] =>
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 114
[weight] => 178
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 0.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318320432
)
)
)
)
ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Αγαπητοί συνεργάτες, Η νέα ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ τέθηκε σε εφαρμογή και για ένα μικρό χρονικό διάστημα θα ενσωματώνει προτάσεις βελτίωσης. Στη φάση αυτή, η καταγραφή των νέων εκδόσεων γίνεται με αργούς ρυθμούς, λόγω διαφόρων τροποποιήσεων. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι εκδότες θα έχουν τη δυνατότητα να καταγράφουν αφ' εαυτού τις νέες κυκλοφορίες.
Συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
Στάικος, Ανδρέας
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και θέατρο στο Conservatoire National d'Art Dramatique στο Παρίσι. Έζησε στο Παρίσι από το 1967 έως το 1981. Έγραψε κυρίως θεατρικά έργα, τα οποία παρουσιάστηκαν σε κρατικές και ιδιωτικές σκηνές, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας. Συνήθως γράφει θέατρο με τη σύμπραξη ομάδος ηθοποιών, κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Εξαιτίας αυτής της ιδιομορφίας σκηνοθετεί ο ίδιος τα περισσότερα έργα του, τουλάχιστον στην πρώτη παρουσίασή τους. Έχει γράψει δύο πεζογραφήματα, από τα οποία "Οι επικίνδυνες μαγειρικές" μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς και στα ιαπωνικά. Έχει διδάξει στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου και στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει μεταφράσει έργα των Pierre-Ambroise Choderlos de Laclos, Marivaux, Alfred de Musset, Eugene Labiche, Moliere, κ.ά.
Εκδότης:
Κέδρος
ISBN: 978-960-04-3494-1
Αθήνα, 2007
Copi
Εκδότης:
Δωδώνη
ISBN: 978-960-385-588-0
Αθήνα, 2010
We use cookies to enhance your experience. By clicking "Accept All Cookies," you agree to the use of all cookies on our website.
